Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Tanrı’ya bir taht verdim, oturur vicdanımda
Senin Şeytan dediğin, dolaşamaz yanımda…
Peygamberler uğraşsın, onlarla işim olmaz;
Melekleri azlettim, bak yoklar divanımda…

19.11.2013

Bana yeraltında cennet aratma,
Bu dünyayı cennet et de göreyim.
Zebani gösterip korku yaratma,
Cehennem korkusu tat da göreyim.

Korku cehennemin, hayal cennetin

Boş salona bakıp suçlu arama,
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Sebep benim, türlü türlü yarama…
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.

Şu dava dilekçem, bak bu da eki

“Müslüman değil” demişler;
Ben Müslüman olamam ki.
Duysunlar kindar kömüşler;
Ben Müslüman olamam ki.

Olmadım haram yiyen tok,

Heyecanla nutuk attı birisi,
İki gözü börtlemeye başladı.
Yine yırttı, hırsızların irisi,
Gemileri dörtlemeye başladı.

“Teyo Emmi, palavracı” denildi

Kim ne derse desin umrumda olmaz
İnsan boğazlatan din benim değil.
Böyle bir inancı havsalam almaz
Sevgiye tarafım, kin benim değil.

Yoksul eti yiyip, içerler kanı

Yıllarca seslendim ben bir zümreye,
Anlamaz kullara harsam var benim.
Kaç kez Hacca gittim, kaç kez umreye,
Cennette kaç dönüm arsam var benim.

Mal melali satıp girsem de borca,

Damaklara bal sürerken, bir elinde bal tası;
Kılıç gibi gizli durur, bir elinde baltası…

23.10.2016

Herkes kolay kolay “Şeyhim” diyemez
Kendine münhasır vadesi varmış.
O ağır cübbeyi herkes giyemez
Çoğunun giymekte didesi varmış.

Madem ki şeyh olmak burada meram;

Dilinse de dilim dilim
Dil’im yine söyler “bilim”.
Bindebir’im tek sevgilim;
Yine bilim yine bilim.

22.08.2016