Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Hak, adalet, özgürlüğü görmesek de senelerdir;
Zulmün yükü sırtımızda, iktidara her gelenin…
Bunlar ancak olsa olsa kan emici kenelerdir;
Kırım-Kongosu bulaştı; üç-beş tane hergelenin.

15.09.2015

İki cambaz aynı ipte;
Biri düştü, biri kaldı.
Çakal gibi aynı tipte;
Biri deşti, biri daldı.

İkisi de bir zamanlar,

Adın:
“Güzel”
Tadın
Güzel.

Elin,

Boş salona bakıp suçlu arama,
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.
Sebep benim, türlü türlü yarama…
Ben kendimden davacıyım, Hakim Bey.

Şu dava dilekçem, bak bu da eki

“Müslüman değil” demişler;
Ben Müslüman olamam ki.
Duysunlar kindar kömüşler;
Ben Müslüman olamam ki.

Olmadım haram yiyen tok,

Heyecanla nutuk attı birisi,
İki gözü börtlemeye başladı.
Yine yırttı, hırsızların irisi,
Gemileri dörtlemeye başladı.

“Teyo Emmi, palavracı” denildi

Kim ne derse desin umrumda olmaz
İnsan boğazlatan din benim değil.
Böyle bir inancı havsalam almaz
Sevgiye tarafım, kin benim değil.

Yoksul eti yiyip, içerler kanı

Yıllarca seslendim ben bir zümreye,
Anlamaz kullara harsam var benim.
Kaç kez Hacca gittim, kaç kez umreye,
Cennette kaç dönüm arsam var benim.

Mal melali satıp girsem de borca,

Damaklara bal sürerken, bir elinde bal tası;
Kılıç gibi gizli durur, bir elinde baltası…

23.10.2016

Herkes kolay kolay “Şeyhim” diyemez
Kendine münhasır vadesi varmış.
O ağır cübbeyi herkes giyemez
Çoğunun giymekte didesi varmış.

Madem ki şeyh olmak burada meram;