Yürek dayanır mı böyle acıya?
Mezara elimle götürdüm oğul.
Figan düştü ana, kardeş, bacıya
Ben kendimi yedim bitirdim oğul.
Anne- baba yaşar, evlat ölür mü?
“Meyvesiz bir ağaç taşlanmaz.” derler,
Taşlandıysam eğer ne mutlu bana.
“Duygusuzlar yanıp, haşlanmaz.” derler,
Haşlandıysam eğer ne mutlu bana.
Çırak, ustasından hisse kaparmış,
Dedim: Beyaz tenin var mı benzeri?
Dedi: ”Kar, desem de yalan değildir”
Dedim: Dudakların bir yangın yeri…
Dedi: “Kor, desem de yalan değildir”
Dedim: Senelerce seni aradım,
Şöyle bir gezdim de Türkiye’mizi,
Bir başkadır memleketim bir başka!
Her il ayrı verir hediyemizi,
Bir başkadır memleketim bir başka!
Adana’da kebap, altını; pamuk
Ahilik; cömertlik, kardeşlik demek
Yardıma kardeşçe yeten Ahi’dir.
Dürüstçe çalışıp vererek emek
Ekmeğine teri katan Ahi’dir.
Ahi Evran koymuş Ahi yasası,
Pülümür İlçesi, yıl Altmış Dört’te
Dünyaya gözünü açmış Başkanım.
Tunceli toprağı bin türlü dertte
Acılardan bade içmiş Başkanım.
O anda adına “Ali” demişler,
(Kelime Başı Kafiye)
Bir buğday benizli bağladı beni,
Baygın bakışından bezen bulunmaz.
Bastırsam büsbütün bini, beş bini
Böyle bir büyüyü bozan bulunmaz.
Kitap-defter dolu koca âlemde,
Kendimi okudum, kendimi yazdım.
Kâğıda derdimi kusan kalemde,
Kendimi okudum, kendimi yazdım.
Ömür koşum uzun etap olsa da,
Sevdiğimi nazlı yâre söyledim,
Nazlandı bir kere güldü de gitti.
Huri, melek miydi bende bilmedim,
Aklımı başımdan aldı da gitti.
Koklamak istedim gonca gül gibi,
Aşk yüzünden ölsem de, yine aşkı yaşarım.
Gönlüm aşksız kalırsa, ben kendime şaşarım.
Yolum engel dolsa da, ben aşk ile aşarım.
Aşkımı hep korurum, bu da benim başarım.
24.11.2012
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!