Osman Şener Şiirleri - Şair Osman Şener

Ey sevgili! Can özüm!
Yoluna kurban özüm
Seninle umman özüm
Canım sana can atar
Ah Gülizar! Gülizar!

Dudullu’nun Dudu’su
Dudu dilli doğrusu
Dudullu’nun Dudu’su
Anasının kuzusu

Evin neşe kaynağı

Dört kapımız var bizim
Dördü de nur kapısı
İlki rahmet bâbıdır
Sonu sürur kapısı

Evvel kapı şeriat

AnKa
Kalk!
Yetmedi mi ye’se, bedbinliğe teslimiyet;
Yetmedi mi çiğnendiğin? ...
Şu haline bak!
Hatırla;

Seher vakti dehşetli bir korku ile kıvrandım
Boş bulundum, panikledim; akılsızca davrandım
Saklanmak istedim güya şanı yüce Rabbimden
Sığamadım kainata; hakikatçe kavrandım

Yar gidince gurbet oldu vatanımız yurdumuz
Sekiz cinan, huri gılman yaşın yaşın ağladı
Hiç yok iken katmerlendi arşa çıktı derdimiz
Cehennem korktu gurbetten haşin haşin ağladı

Ellerimiz yanımızda kala kaldık ukbada

Ey Sultanım koy aşkını kalbime;
Asıl âşık nasıl olur görsünler.
Can pervane olsun dönsün Rabbine;
İsterse yüzümü yere sürsünler.

Uyku, tünek haram olsun ver onu

Dara verdik, dara verdik, dara can
Yara verdik, yara verdik, yara can
Nara verdik, ben belasın, nara can
Nura gark olduk, kavuştuk Nur’a can

Evvahi

KüN TuĞ BoLgıL KöK KuRiKaN*

Ötüken’de hür yaşardık
Kabına sığmaz taşardık
Kızıl Elmaya koşardık
Buyruk verdi Oğuz Kağan:

Nev bahardır şulelendi semavat
Elvan elvan harelendi kâinat
Mehlika Sultana aşık gönlümüz
Atlıyor kuyuya Kemale inat
Evvahi