Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

Dolap Beygiri (Gülce-Buluşma)

Tuttuğun menzile ereyim derken,
Köprüden beleşe geçmek istersin.
Susuz bir vahada gak guk ederken,
Gülce kaynağından içmek istersin.

Ozan Dede Korkut (GÜLCE-BAHÇE)

‘Hani övdüğümüz bey erenler
Dünya benim, diyenler
Ecel aldı, yer gizledi,
Fani dünya kime kaldı

Sevgiye Dair (SARMA KAFİYE)

Renkleri haktan ise yürek denizi yakar,
Tuvale düşen damla filizlenip boy verir.
Narçiçeği açacak Zühre alsa ay verir,
Zibilde debelenen ya dolu görür ya kar.

Köroğlu (GÜLCE-BULUŞMA)

-I-
Açılsın meydanlar insin yiğitler,
Köroğlu aşkına kalem çalalım.
İster Bolu beyi ister Hesen Xan,

Akıp Gider Seneler (ÜÇGÜL)

Geceler gözü yaşlı sokaklar dertli ayaz,
Yaram var iki başlı yetmez gönülde niyaz.
Hangi sayfası beyaz, akıp gider seneler.

Âhirde Helalimsin (Akis)

Derde sür kehribarım, kehribarım sür derde
Yerde sürünsün başım, başım sürünsün yerde

Gezeyim divanece, divanece gezeyim

Ah Bir Babam Olaydı

Nefes nefes tükenen hayat denen bilmece;
Kahırla dolduğunda kan kusar ince ince.
Ölüme hasret gözler ağlar ağlar gizlice.
*****Ah bir babam olaydı sırtım gelmezdi yere;

Sürgün Gözlerim

Rüzgâra kaptırmış seher yelini,
Çaresiz düşlere sargın gözlerim.
Kızıla döndürmüş akan selini,
Erimiş damlada durgun gözlerim.

Okyanus Yürekli Dost

Tutulası gizlilik, gönüllere aşikâr
Serpilirse şaşmayın, dallanandır o kişi.
Aldığını satan kul bilmesin ziyanı kâr,
Sarsılmayan güveni kullanandır o kişi.

Salur Kazan’ın Evinin Yağmalanması(GÜLCE-BULUŞMA)

Yırtıcı kuş yavrusu Amıt suyun aslanı,
Kimsesizin umudu Karacuğun kaplanı;
Han Uruz’un babası kudretli Oğuz beyi,
Yağız atın sahibi, Bayındır Han güveyi;