Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

Haksızın Kılıcı Kendine Döner

Yalancı mumundan basınca mühür,
Gönül sandığından vay perdah çıkar.
Çekilmez vebali nerde panzehir,
Deryalar paklamaz ne günah çıkar.

Hak Bildiğin Yolda Ölmeli Derim

Beşeri âlemde bir dost ararsan,
Mey olup kadehe dolmalı derim.
Canına can olup, merhem sorarsan,
Can verip canından bulmalı derim.

Buruktur Aynalar

Ömür çizgisinin şahı dağlardı,
Göçerdik yaylaya koyun kuzuyla.
Gözelerden soğuk suyu çağlardı,
Dolardık bakracı Yörük kızıyla.

Kaçıp Gel Bana

-I-

Baharlar açsın yüzünde
Aşkını görsem gözünde

Son Sayfa Bittiğinde Kapanacak Bu Defter

Her satıra sonsuz kez aşkımı yazıyorum,
Son sayfa bittiğinde kapanacak bu defter.
Dizdiğim dalyaları yeniden bozuyorum,
Son sayfa bittiğinde kapanacak bu defter.

Sazım Kırmaz Cihangir (ÜÇTUĞ)

Dizilsin tuğlarım tez, duyun ses verdi tösler!
Davullar cengi sesler, yazanlar başlamışken;
Kuzenler taşlamışken, nazım durmaz cihangir.

Hal Nicedir (DEDİM- DEDİ)

Salınır inceden Kordon Boyu’nda,
Dedim: -Yol nicedir? Dedi ki:-Ah ah!
Güzellik Mevla’dan vardır soyunda,
Dedim:- Kul nicedir? Dedi ki:-Ah ah!

Zenginin Aşkı Haram (ÇAPRAZLAMA)

Doluyum dost çağlarım, kesik aşkın dermanı,
Yüreğimi dağlayan, kayan yıldız puluyum.
Ağlarım şarkı şarkı, vuslat dağı yoluyum,
Kuluyum bel bağlarım, Haktan gelir fermanı.

Seni Sende İçip Sende Kanarım (ASONANS)

Sere serpe sevdim ben seni neden,
Senelerdir sevdam diye yanarım.
Sensizlikten sessiz eridi beden,
Halede aşk donmuş diye donarım.

Sakar Gönül (ANAGRAM)

Gönül y i n e derde düştü n e y i arar bilmez halde,
Gezer sarhoş deli d e l i vurup d i l e tozar külde.

N i c e dağlar aşıp sorar i n c e belli boyu fidan,