Osman Baltacı Şiirleri - Şair Osman Baltacı

Hasret iklimim muhabbet otağım
Yıllar ki kifayetsiz sevda çağım
Bir namzet-i âlâ puslanan dağım
Bu gönül yangını sensin nadidem

Ahirim mi fikrim mi bir dilemma

Gönül pencerende öten kuşlara
Ne sual edeyim nadidem şimdi
Dünya yurdunda her bahtiyara
Ne sual edeyim nadidem şimdi

Muhabbet otağın muhabbet demin

Küfrün karşısında yaman ordumuz
Zâlimi gördü mü nasıl şahlanır!
Bir Allahtan haktan zîrâ korkumuz
İmânsız vurdu mu nasıl şahlanır!
****
Peygambere komşu şehitler bizim

Ne bahtiyarım ne dost bağında el
Yüreğimden ayrı bir haldayım ben
Yaşamak kabilim sorgusuz bedel
Aklımdan ayrı bir yerdeyim ben

Hasreti çatlatan sükûtu bildim

Hicrimden utanır dumanlı dağlar
Duvarlarda kırk bin parça nedamet
Ta ciğerde hasret imiş çerağlar
Tablada külümdür külüm nedamet
****
Yıllar sinede mıh gibi saklandı

Hasret ikliminde gördüğün serâb;
Muhabbet bilmeze, gönül ne yapsın…
Kor yangın içinde kalmışsa türâb;
Kadr-ü kıymet bilmeze, kül ne yapsın…

İnsandır mânâsı kendiyle kutlu

Kamil murada ne nazım ne sözüm
Bir kula bu şeyda ram etti beni
Vaslına meftun vaslına közüm
Bir kula bu şeyda ram etti beni
*****
Hakikat mihengi sana ayanım

Sükûtu nabzımda gezen münzevi geceler
Hasreti ciğerimde sızım sızım heceler

Zamanı saçlarıma ak ak düşüren derdim
Zira nasıl ruhumu ruhuna nakşederdim

Beynimde heyûlâ erimiş kurşun
Hasretin gönlümde bilmem kaç arşın
Meftûn ruhumda dolar taşarsın
Yıllarım niyâzım sensin şahanem

Bülbül dilinden terennüm muradım

Yokluktan varlığı imar eyleyen
Her akşam her sabah sana hediye...
Hicrandan hasretleri var eyleyen
Ümitler leylaklar sana hediye...

Hayatla ölüm arasında canın