Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

Yiğidin serveti alın teridir
Güzele tutulmak kalbin feridir
Sevdaya direnen fikri geridir
Severken bedenler yangın yeridir

Yangınımı ateşimi söndür söndür oy

Kaçışıyorlar,
Çil yavrusu gibi,
Dünyanın en aciz insanları olarak.
Bu yangın başka bir yangın.
Yüz binlerce Filistinlinin feryadı,
Milyarlarca Müslümanın duası,

Denize girip
Dalgadan kaçıyorsun
Yüzemiyorsun

Kanat çırpmayıp
Yükselmek istiyorsun

Yaradan’ın yerine kullarına tapan var
Haramlardan kendine nice servet yapan var
Şu yalan dünya için doğru yoldan sapan var
Çamur bataklığında insan pişmeye görsün

Allah’tan durma iste her türlü muradını

Mikser ile şiir karar
Kek içinde duygu arar
Yaptığını etmez ikrar
Yapay zekâ hayranları

Jiletten keskin cümleler boğunca sevdayı
Çağlayan gibi köpürse de gönül
Gözyaşı bataryasından sağanak boşalır,
Güneşin uyumaya gittiği
Gecenin siyah pelerini altında

Hep bir yara izi bıraktım.
Sen ışıkta ben gölgedeydim sürekli.
Ama şimdi pişmanım.
Evin bir köşesine uzanacağım,
Rüyalarımda yuvarlanacaksın.
Uykumu çalmaya ne dersin?

Ay ışığı düşerken köyün üstüne
Çekirgelerin bitimsiz şarkıları duyulur
İşte o an gecenin kollarında
Cesaretle süzülür karanlığın bekçisi
Sonsuz bir boşlukta
Kaybolmuş parlayan bir yıldız gibi özgürce

Kırlangıç kuşu
Yuvasında şen şakrak
Ayrılığa var

Çuha çiçeği
Renk renk açmış bahçede

İnsanı tanımaya, yarım bardak su yeter
Söylenilen cümleler, ruhu yansıtan noter

İçmeye su bulunca, mutlu olur iyimser
Bardağı boş zannedip, öfkelenir kötümser