Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

Ekranın soğuk parıltısında
yüzün kabarır kalbime.
“Yakınlık” diyorum buna,
piksel kümeleri
ellerimden kayıp

Kalbime köz düştü hazan ayında
Sözümün bittiği yer sensin hâlâ
Yalnızlık çekerim akşam çayında
Anladım gözümde fer sensin hâlâ

Ayrılık rüzgârı olamaz esen

Sevmese gönüller gözler bakışmaz
Bu garip sevgini tattı sevdiğim
Huzur olduğunda kalpler sıkışmaz
Sensiz nice güneş battı sevdiğim

Sen yokken yanımda aciz kalırım

Nice sözler vermiştin, hani sevgin pek çoktu
Hani sevenler için, ayrılmak asla yoktu
Gönlümü kırdı dilin, zehrin içime aktı
Kaybolup gittin birden, yine yâr sokaklarda

Aşk korunu tekrar yak, bak hayır mı şer mi var?

Pekin’i dost bilen herkes yanılır
Şimdi kimsesizler yurdu yüreğim
Doğu Türkistan’da kinle anılır
Özgürlük hayali kurdu yüreğim

Soykırım yapılır bu mudur kader?

Yapma Abbas artık gurur
Yaşın martta kırka vurur
Kim bu yaşta bekâr durur
Hemen bir kız bulman gerek

Ardında bırakıp senden bir resim
Nedensiz boş yere terk edip gittin
Yıllardır aynıdır benim adresim
Gelmeyip kahrettin bin derde ittin

Üstüme vurarak sevda kırbacın

Naylon terlik aldın mı hiç
Sen seyyar satıcıdan
Terlikleri eskitip
Mandalla değiştirdin mi
Çamaşıra mandalcıdan

Adını yazdım
Önüme çıkan yere
Adını yazdım

Adını yazdım
Gökteki bulutlara

Yapayalnızdım
Kendimleydim evrende
Her şey bomboştu

Dünyam değişti
Tanıştığımız anda