Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

Nedense hoşlanmadın birlikte çağlamaktan
Koşarım sana doğru yeter bir işaretin

Kurudu gözpınarım durmadan ağlamaktan
Yine de vazgeçmedin kalbimi dağlamaktan
Oysa ben usanmadım hep umut bağlamaktan

Akşam yemeğinde
Kaseme bir pinçik sabır
Ve bol kepçe özlemini kat
Bir tabak dolusu sevda sun peşi sıra
Üzerine avuç avuç huzur dökerek
Yanında koca bir dilim sevgi kes yüreğinden

Sünni benim, Alevi benim, özüm Müslüman
Cami benim, Cemevi benim, gönlümde iman
Candır Ali, Haydar-ı Kerrar, sevgisi umman
Ayet der ki: Müminler kardeş. Budur tek ferman
Bir olalım, iri olalım, diri olalım

Sana âşıktım
Şimdi müşterin oldum
Bir pide getir

Kıymalı ve kaşarlı
Yanında soğuk ayran

Damlayı değersiz gören, insan elbet şaşırır
Son damla beraberinde, okyanuslar taşırır

Tek pirinç tasarruf etsen, insanlık ihya olur
Aksine israf yapınca, kişi sefalet bulur

Uçsuz bucaksız bir ufkun ortasında
Bir rüyanın tam orta yerindeyim
Önümde sırat köprüsü
Kıldan ince kılıçtan keskin
Aşağıdaki uçurumlardan alevler yükselmekte

Vaizler vaaz eder, imamlar hutbede der:
Vergiymiş din kardeşim, helal kazancın tacı,
Vergiymiş bilmez misin, bütçemizin ilacı?
Vergi toplamak lazım, gelse de bize acı.
Cart vergisi curt vergisi…

İçimde patlamaya hazır bir volkan
Baş edemediğim gam deryası
Güneşe açılan pencereleri olmayan
Apartman yığınları arasında
İç çeke çeke
Gözyaşlarımda boğuluyorum

Gökyüzüyle kucaklaşınca sonbahar
Gecenin koynunda, dağ zirvelerine yakın
Bir serenat başlar rüzgârın nazında
Ormanının kollarında

İşte o zaman

I
Umut bitince
Mucizeleri bekle
Pes etme sakın

II