Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

I
Umut bitince
Mucizeleri bekle
Pes etme sakın

II

Bizler ezelde yoktuk
Bir emri ilahidir ‘kün’
Sonuç ‘fe yekün’
Enestü bi Rabbiküm sorusuna
Cevap verdi ruhlar ‘kâlu bela’

Çıkar Gökbörü yola
Gökten kartallar izler
Asla vermeden mola
Yürür sırrını gizler
Ooooooo Gökbörü
Ooo Gökbörü

Bre uyan Z kuşağı
Olmuşsun tablet uşağı
Bırak Bill Gates’e şakşağı
Dijital hayat yitmektir

Bak dünya ne kadar güzel

Ankara ayazında, takvim üç ocak günü
Kıymetli can dostumun, öğrendim öldüğünü
Vefatla başlar elbet, müminlerin düğünü
Biliyorum kardeşim, ölümü dost sayansın

Yüreğim öksüz
Izdırap içindeyim
Ayrı ayrıyken

Geceler uzar
Denizdedir balıkçı

Dört yüz yıllıktı
Bursa İnegöl’deki
Çınar ağacı

Kökü toprağa
Sımsıkı sarılmıştı

Ömrümde her vakit hüzzam mı çalsın
Bırak da üzüntüm uzakta kalsın
Derdimi tasamı rüzgârlar alsın
Bu sefer sevdaya yelken açayım

Kahroldum dört duvar arasında ben

Bir yıldız düşerken karanlığına paldır küldür
Gökyüzünün derin mavisi kaybolmuş farkına vardım
Beyaz bulutların üstüne çıkıp
Derin kahkahalar arasında kaybolmadan
Gökyüzünü kendi rengine yeniden boyamaktır arzum

semada yankılanırken şimşekler
ıslanmaktan korkup yağmurdan kaçtık
arnavut kaldırımlı sokaklarda
suyun tıkırtısını dinleyip
su birikintilerinde zıplamak varken.
ve her boranda evlerimize koştuk