Orhun Basat Şiirleri - Şair Orhun Basat

1
Açar kapıları gece, salar ışıkları sokağa;
çıkar insan çizimleri karanlıktan,
bir ayaz dolaşır sokakları,
ter basar yüreğimi..
Erir buzun yüreğindeki ateş,

dokundum sana, gerçektin.
çılgın bir atın yelesiydi saçların,
kalan ömrümü adadığım.
yüreğimde bir fırtına
ve gördüğüm en güzel çiçektin.

DUVARIN ÖBÜR YÜZÜ



1
Gözümü açınca sindiğim koku

gizlice gülümsüyora benziyen
tek tük taneli bir yağmurdu çiseleyen
ben ağlamıyordum

alaca karanlıklarda kovaladığım
gorgo'lardı sancılarım

Bırak gardaş, bırak
Alın terin düşeceği yeri bilir,
toprağa düşer,
yükselir.
Yeşeren ekin
büyüyen hırsındır senin,

..............................................(Miço ‘ ma / Altay Çapan ‘ a)

susmak
donuk bir resim çoğu an
kanayan / içe akan ırmak

- hep aynıdır yalnızlığın kimliğindeki resim
ve resmin yanındaki isim – o benim.. -

1 (sıkıntı kapısı)
plastik kaplı bir kimliğim
içimde üç beş mermi ve hiçliğim

buza çalan gecelerimde
ben yamarken eksiklerimi eksiklerine
tek hücreli bir aşkın tamtamları çalarken
sıcağın kokusudur
bir meme başının ve kadın kalçasının hayali

Dilektir /

Yaymadan ahtapot kollarını şehire
Gündüzleri içine sindiremeyen gece,
Hiç değilse erken saatlerinde bu akşamın,
Sıfır noktasında yaşamın,

Ruh değiştirme halindeyim
Gözleriniz gerek
Bir başka bedene göçmeliyim
DarbeSİZ

Susmalı içimdeki orkestra