Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

bu çiğ damlası başıma neden düştü
bir ülke ararken
ülkenin ortasında
toprak kokusu çekiyorsam yaşam kadar

her demde bir çay

vukağatlar varsa sensizliğin acısı
kunduralar eski yüreyecek yollar azaldı
umut dibdiri
küsme çok yalnızım

beri gel

her gülü kırmızıya boyadım
damarlarımdaki bağrımda sancı
yaşamak yolların hüzünlü şiirselliği
lakin yutkunamıyorum
barışsal gözlerimi saklarken yalnızlığıma
kış kokusu yayılıyor bacalardan

size bırakacağım kuru sözlerdir
onlar görenin kalbine işler ama
benim nefretimde sonra gelen sevgi şiirdir bıraktığım
düşler yalnız dediysem
bu yalandan öte yanılgımdır
dünyada da vardır cananım

ayak izlerimde beyaz karlı gece düşü
ufuklarında şafak dünyaların
uzun bir bulutlu havada şehirsizliğim

bu yoksulluk dolu
bu yalnızlık dolu gençliğim

güneş bir daha doğmayacak sanki,ne bu hüzün
balıkçıların rüzgar soğu çiğerlerinde
ellerim donuyor
göz kamaştıran ışıklar
insanların bencil mimikleri
daha ötesi içim donuyor

toprağın örtüsü bağrımda
sevdiğim can
eylemiş küskünlük beni bitap
hasret dediğim dumandır
kaldırmaz hayatım terimi

kaçırcam yalnızlığı
beyaz güvercinlerini salacam dünyanın
her nefeste çekecem sarhoşlunu mutluluğun
sonsuzluk demek gökyüzünü seyretmek demekti belkide
göğü anlamak
toprağa bastığında bereketleri hatırlamak

bir kere sev ne olur
bak erkek sev demez sevgi istemle olmaz
sen kendinle sev ne olur
sana ilgimi yarım koyma
koyma beni mutsuluğun ülkesinde
ışıklarını yak gecelerimin

korkulu çocuklar
virajlarda savrulan yollar
süslü düşler
dünyanın zindan olması
seyre dalmışlıklardayım
bir tren camından buharlı camın efkar bulantısında ağaçlar