Orhan Gülaçar Şiirleri - Şair Orhan Gülaçar

Gece olunca
Bir şeyleri tamamlayamadığında
Yarını ödünç alıp ,
Sabaha borçlu kalıyoruz .
Sanki insanın aklı ;
Düşüncelerine cevap beklediği bir kitaplık .!

Bir insan ;
Konuşma sırasını bekliyorsa fikri !..
Tokat atmıyorsa kolu !..
Küfür etmiyorsa dili !..
Dik dik bakmıyorsa gözü !..
Çelme takmıyorsa ayağı !..

Üzüntüden okyanus olmuş yüreğim .
Arada yağmur olup yağsan ,
Nehir olup aksan
İlerde yanımda olmayacaksan ,
Ne fark edecek ki ?
Belki beni hatırlarsın ama ;

Sevmek izin verdiğin her şeydir !
Ölçüsüz izin verdiysen ;
Ve öyle sevdiysen ,
O duyguyu
Hemen ortadan kaldıramazsın !

Talihte bizde kuş gibiyiz !
Kanatlarımız yokmuş ne fark eder !
Ruhumuz yorulduğunda ,
Kalbimiz kırıldığında
O duygulardan uzak bir yerlere uçup gitmek istemezmiyiz ?
Yanımızda olan insanlardan bizi anlamalarını beklemezmiyiz ?

Zihnimde öyle canlı bir tablo çizdin ki,
Kendimi tıpkı meraklı martı Jonathan Livingston gibi, keşfedilmemiş denizlerde uçuyor muşum gibi hissettim.
Nereden bilebilirdim ?
Senin dünyanın derinliklerinde küçük kara balığın yüzeceği bir deniz olmadığını !...

Her beyaz saçın içinde
Bir sürü insan ,
Birçok hikaye
Ve bir dolu hatıra vardır .

Çocukken hayat tombalasından
ne çeksek kartımıza denk gelirdi !..
Bizi dünyaya getirip hayatı öğretenler ebediyete gitti.
Elbiselerimizi değiş tokuş yaptığımız aynı yatakta yattığımız kardeşlerimiz de peşlerinden gitti.
Öylece kalakaldık sağımızda solumuzda sahte gülüşlerle...
En gerekli taşlarımız eksildi.

Bir insana vermeniz gereken değer
Onun size biçtiği eder kadardır .

Gözümüzün gördüğü anlam derinliklerinde
Ruhumuzun hissettiğini
Hangi kelimelerle ifade edebiliriz ki?
Onu ancak biz hayallerimizle üzerimize giydirebiliriz.
Sözler ya da şiirler
Saf doğal duygular taşıdığında,