Orhan Gülaçar Şiirleri - Şair Orhan Gülaçar

Güneşe benziyordu
Saçları alev alev parlıyordu
Yürüdükçe etrafa enerjisi yansıyordu
Kadın çok sıcaktı "Yakıyordu !"
Ay gibi bulutların arasından bakıyordu
Dudaklarında kırmızı karanfiller açıyordu

Bazen sen düşüyor içime
Ara ara geliyorsun
Richter ölçeğinde sekiz şiddettin de
Sarsılıyor yüreğim
Tutunacak hiç bir yer yok !
Yıkılıyorum dizlerimin üstüne .

Ömür mevsim mevsim geldi
bakmadık
Ne fırsatlar geldi geçti
İyisini bekledik
Takmadık
En güzel elbiseleri

Anıların vardır gitmek istersin ,
Gidemezsin..
Tekrarı yoktur ılık esen yelin,
Geceyi aydınlatan mehtabın,
Olmadık zamanda yanından geçip giden sandalın,
İyi akşamlar diyen yaşlı balıkçının gülen yüzünün...

''Sonsuza kadar şarkı söyleyelim'' dedi gelincik...
-Sen piyano çal, ben keman...
''Olur'' dedi kelebek ;
-Notalar kanatlarım da yazılı...

Asmalı iki katlı evimiz vardı.
Asmanın Kökü alt katta
Yaprakları dalları çatıda
Üzümleri sarkardı balkonda
Kara çekirdekli tatlı ve mayhoştu .
Balkonu kaplardı boydan boya ...

Lades demiştim .
Seviyordum,
Yalnız ben biliyordum
Kilitledim sevgimi
Kalbimin en gizli yerine.
Anahtarı

İki ayak bir baston
Üç ayak üstüne düşünce insan
Eller gökyüzüne daha bi döner
Daha bir hassas olur yaşlılar
Hayırsız akrabalardan,
Vefasız dostlardan ,

Teşekkürler soluk alış verişim
Sağ ol helal lokmam
Merhaba karanlıktan korkum
Hep benimle kal denizi öpen ay ışığım
İyi ki varsın rol çalmayan onurum
Hayat denen tek perdelik bu sahnede,

Aklının kaldığı,
Çam kokularının sindiği,
Cırcır böceklerinin dansları ile yürüdüğün
Taş sokaklı rüyaların başlamışsa;
Ege ye geldin demektir arkadaşım...