Unuttu acısını sonbahar..
Kuşlar ülkesinden gelen yabancı
Kanatlarını kırıp boynunu büktü
Avutulmuş korkulara terk oldu ağıtlar
Küllenmiş közler soğudu sancısız
Hiç bir şey bu kadar çabuk unutulmadı
Ağzını eğitme hoca
Kalbini eğit..
Bırak şekilciliği hoca
Manaya git.
Gösterişle olmaz hoca
Kibiri bırak da git.
Olmadı be kardeş
Bu olmadı işte...
Hani haksızlık yoktu bu işte
Hani kardeştik hepimiz
Lütuf mu ettin
Ne bekledin bilmem...
Bir ışık alevlense kuşluk vakti
Karanlığın içinden
Nasıl doğarsa bir ırmak
Çölün içinden
Yazılmış ki ismin hiç çıkmıyor
Kalbimizden
Makamda saltanatta yalan
Güçlü olan haklı değil inan
Bir gün mazlumun ahı tutar
Dikkat et Hak yakalar her an!
Kibir edip insanı saymayanlar
Eğer seni arayan dostsa sakın sana muhtaç sanma
Kimse kimseye muhtaç değil sakın haddi aşma
Sen hayırlara vesilesin sakın kendini sahip sanma
Efendi ol ayıklanır çer çöp sakın kendini bir şey sanma..
Hak yolunda yürürken şu dünyada
Ot ile amber birbirine karışmış meğer
Hakikati arar iken her gülistanda
Neler neler görüyor insan meğer
Yalan dünyanın sahipleri var imiş
Çağani der ben hoca değilim, ben bir garip kulum
Takvayı da kalbi de Allah bilir, pazara düşmez yolum
Bana uyumsuz,meczup diyorlarmış varsın desinler
Kusura bakmayın Hakk'ın, hakikatın olmadığı yerde ben yokum! ..
Okudum hatmettim Elif'i seneler önce
Manasını bilirim Sırat köprüsünden ince
Hayli zaman oldu almıştım din-i terbiye
İfşa ederim etmem Hakk bilir sana ne?
Heves etmedim niyet ettim
Haksızlığa karşı çıktım kötü oldum
Makuldum kendimce kibirli oldum
İfşa etmedim kendimi sildiler beni
Temizdim ama kirli sandılar beni..
Çok gördüler belki bize her şeyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!