Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Birkaç kişi tanıdım; almayan, veren
Benim gibi düşünen bir veli, Eren
Ve gönüller fetheden arkadaş, Ceren...
Üç beş kişi, nereden gelmiş, nereden?

Şiirim, çığlığım, aşkım, feryadım...
Bir şikâyetname oldu, hayatım.
Sınırsız sevgiler, müzmin yangınlar…
Dünyayı ateşe, kana boyadım.

Kurban bayramında kurban arama
Elinin altında ben varım, işte!
Senin ile bıçak girsin, arama!
Sessiz bir mutluluk var, bu gidişte.

Gözler, aralıksız aşkı dokuyor
Kirpik kıpır kıpır, ruhu okuyor.
Gözlerden geçerek, gönle doluyor
Zaman durmuş, mekân sevda kokuyor.

Bir çiğnem sakızla biraz melengiç…
Köyden bir esinti, büyük bir sevinç...
Nasıl heyecanla bekler, küçük kız!
Şimdi, hatırlamak bile çok ilginç…

Yarın görünmüyor, ufuklar sisli
Lâmbalar ışımaz, camları isli...
Gerçek acımasız, hayaller hisli
Sabahlar oluştur, mahmur güneşim!

Gör, duy, düşün, anla; ruhun ve tenin
Göklerde ve yerde ne varsa senin
Emrine verilmiş biliyor musun
Tek sahibi kimdir, sonsuz evrenin?

Vatan için ölmeye, kahramanlar gönderdik
Bayrağı en yükseğe çekmek için gönder dik!
Yüz binlerce şehitten, oluk oluk kan aktı
Onurla savaşarak milyonlarca gön derdik.

Kulağıma gelen, gönlümün sesi…
Bu ses, zaman zaman keser nefesi.
Kırılıverse şu beden kafesi
Sana uçuversem ben, kanat kanat!

Bakışlar durmadan konuşuyordu
Erenler yolunu izleyemedik.
Sözcükler, havada uçuşuyordu
Ben sustum, sen sustun, gizleyemedik.