Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Nasıl da k/andırır insan kendini
Nasıl da in/anmak ister
Çılgınca sevip sevildiğine
Dokunma aldanışlarına
Şüpheler içindeki zoraki keyfine
Sev/dalı d/alı

Buğday başak verir, orak pahalı
Bakarım gelmezsin, bekliyorum ben.
Ayak bileğine altın halhalı
Takarım, haydi gel, bekliyorum ben.

Pırlanta bilezik, yüzükler iste

Aşkı yazacağım sevgi az gelir
Tutku güneş olur sanki yaz gelir
Gönüller canlanır cana can gelir
Serinlik istemem biraz sıcaklık

Gecede güneşten bir parça kalsın

Yıllardır ruhumda dolaşan hayal!
Et tırnak, iç içe sarışan hayal!
Özümün özüne karışan hayal!
Yine hayatımın ortasındasın! ..

Yasal esaretin zifir rengini
Mayın tarlasına dönen sevgini
Ve ödünç ismini verdim, geriye!
Dilerim; bulursun, kendi dengini!

Vücut sağlıklı hoş iken
Kaza hastalık gelmeden
Rahatça katlanır beden
İman namaz oruç ne var

Varsa biraz paran pulun

Yaşamı dondurdum, belki seneye
Devam edeceğim, sevgi dersine.
Belki dayanırdım, onca çeneye
Böyle gitmeseydi, her şey tersine.

Gülünce gözlerime dolan sadece sensin
Sensin içe ferahlık ömre huzur ve sükûn
Sükûn bulur ruh senle hiçbir eksiği kalmaz
Kalmaz sıkıntı azap kıvranışlarım olmaz

Olmaz bir gün sensizlik gözlerim yolda kalır

Haydi zincirleri kır da gel artık
Kalbimde büyüyen urdu ayrılık
Vuslat saatini kur da gel artık
Zindan duvarıydı surdu ayrılık

Bir bilsen ne kadar zordu ayrılık

Sonev çağırıyor, hasat zamanı…
Azrail dikilmiş, duymaz, 'aman'ı.
Sararmış, biçilmiş; görünmez bir el
Buğdayı ayırmış, yakmış samanı! ..

Yerim çağırıyor, gidiyorum, ben