Ömür Şiiri - Emin Keven

Ömür

Ömür, bir çıkışın inişi,
Meyvenin daldaki canlılığı,
Kundak ve mezar arası…

Hatırlatır bir çırpıda hepsini yaşlılık,

Bir yolcu,
Soğuk bir su içti ağacın gölgesinde,
Ve bir şair,
“Var biraz da sen oyalan” dedi.
Hepsi ömürden bahsetti.

Gölgeden güneşe, sonra geceye,
Bir yol bir nefestir ömür.
Evvel ve ahir arasında,
Bitmeyen bir hesaptır ömür.
Yeşilin, sarıya dönüşüdür ömür.

Emin KEVEN
2002