Ömer Çelik Şiirleri - Şair Ömer Çelik

Yokuş bitti, manzara hoş, romantik
Mantık çerçevesinde panorama.
Kanat çırpmak mı dersin?
Her insan fikirlerinin kölesidir aslında.
Ufku genişledikçe özgürleşir.
Literatür

''Cömertlikte ve yardım etmekte, akarsu gibi ol.''
.....................................HZ. Mevlana

Şu dere gürül gürül, bahara mı imrenir?
Karlı dağlardan inip, ovayı şenlendirir.
Gazellerden mustarip, bezenmiş mor güllerle

Ürkmesinden çekinir,, uzaktan seyrederdim
Yabani guvercine tek avuç bulgur verdim.
Gelip omzuma kondu, geze geze savuştu.
Balkondan, pencereden
Eksilmez uğultusu
Takılır kumrularla, değişti huyu suyu.

Ana rahmindeyken sığ kan pıhtısı
Genlerinde saklar kim olduğunu.
Can bulur cürmünde kemiği, kası
Doğarken de ağlar her insanoğlu.

Kesip alsalar da göbek bağını

NEREDE ÇOCUKLUĞUM?

Hani yarın bayramdı, çat kapı geldim anne
Doya doya uzansam dizlerine.
Suçumdan bahsetmezdin, ceza mıdır yokluğun?

Köyünden çıktığı gün, değiştirmiş adını.
Cefakar eşrafına, ilk aşkına mı küstür?
Sipariş koltuğundan kaldırmaz mabadını
Taht kurmuş Kaf Dağı'na, kral mı müdür müdür?

Her konuda muktedir, lafını ikiletmez

İşin erbabı rençper, hasat vaktini bilir
Beyhude koşturur mu?
Taneye göre kalbur, bulgura göre kevgir
Anızı yele verir, çuvala doldurur mu?

İnce ele sık doku, lafı süzgeçten geçir

Fikirde çok, yükte az, konuşur, ses çıkarmaz
Bilge karakterleri gözünde yaş bırakmaz
Esas dostların nerede?
Fen, tarih, mütareke, metafizik, felsefe...
Mevzuatına uymaz.
Ezberine almışsın, devşirme şarkıları

Hani çocuk avucunla su taşıdığın güller?
Arazide darmadağın külleri!
Ateş çemberinde kadim şehirler....
Firavunlar devri mi?
Kumdan kaleler yapmıştın, çakıldan mendirekler
Böyle mi koruyacaktın yıkımdan evlerini?

Dünkü satırlarım rötuştan geçti
Yermeyin ozanlar, ihsan istemem.
Diyar-ı gurbette yoğruldum, piştim
Konuşursam abes olur mu bilmem.

Burası siyaset arenası mı?