Ben bir çok gülüş gördüm
Bir çoğu acı,
Bir çoğu tatlı...
Seni sevmek eşdeğerdi dünyada ki en güzel gülüşe
Ve en güzel düşe.
5 kişiyi sevme hakkım olsaydı eğer şu dünyada,
Gecenin bir yarısı düştün yine aklıma.
Kelimeler ardı ardına döküldüler kağıda.
Sustukça birikmiş her şey içimde.
Hep taşın altına itmişim gerçekleri.
Aslında gülmemiş hiç dudaklar,
Söylenmemiş hiç sana yazdığım şarkılar.
Otur herhangi bir yerde,
Bir sahilde,
Bir cafede
Veya bankta.
Elinin altında olsun bir kahve
Sade,
O kadar da demiştim sana!
Dinlemedin sözümü,
Silmedin hüznümü.
Soruyorum:
''Yaktın mı ellerini ateşle oynarken?''
Çünkü aşkın rengi mavi;
Deniz, gökyüzü ve gözlerin.
Kapandığı zaman bütün ışıklar,
Aşkın rengi siyah;
Deniz gökyüzü ve gözlerin.
Çok güzelsin sevgilim.
Öylesine güzelsin ki;
Ne kadar çirkin olduğunu,
Aynalar söylemeye utanır.
Başkalarını saracağını bilseydim kollarının,
Daha önce vazgeçerdim bu sevgiden.
Ve bilseydim bu kadar değersiz olduğumuzu,
Yaşanmazdı o uykusuz geceler.
Puslu bir gece ve aklımda sen...
Dolanır ayaklarıma anılar gidemem,
Yeniden güvenip de sana, seni en baştan sevemem.
Seni bir odaya kapatıp, benim ol yeniden diyemem.
Gözlerinde esareti ararken, kaybolup ölemem.
İnsanlar siyah...
İnsanlar beyaz...
Kasvet bulutları kapladı dünyamı.
Kalbim minik bir telaş içinde.
Gözlerim hiç açılmamak üzere kapalı,
Ne gören var içimi ne de anlayan...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!