Şimdi her gece o gecedeyim aslında.
Bir kaç sokak lambası
Ve bir kaç yabancı dışında şahit yok.
Ellerimin buz kestiği,
Boğazımın defalarca düğümlendiği
O gece de kaybettim seni.
En güzeli seninle olmak.
Seninle öğrenmek, seninle unutmak bütün ezberleri.
Seninle yağmurun altında ıslanmak...
Seninle üşüyüp, seninle hasta olmak...
En güzeli seninle sevmek seni.
Seninle ağlayıp seninle mutlu olmak...
Bu gece bu şehir yansın,
Yıkansın külleriyle ayrılanlar.
Kırılan cam parçaları,
Batsın ayaklarına terk edenlerin.
Ne bir gözyaşı dursun
Zamana bıraktım artık her şeyi.
Giden gemiler bir gün gelir mi ?
Gitmek cesaret işi ise,
Kalmak kocaman bir devrimdir.
Ve sen çok güzelsin.
Bir o kadar özel
Bir o kadar yasak
Bile bile işlediğim
Cehenneme götürecek günah gibisin.
Kızıyorum,
Hayata ve yaşanmışlıklara.
Kazananlara,
Ve inananlara.
Belki insanlara,
Belki de sana.
Kimse beni anlamayacak,
Sana ulaşmak bu kadar zorken.
Derdime ortak olmayacak bu gece,
Seni bekledim o yıkık dökük evin önünde.
Ne bir kaldırım taşı,
Ne onlarca sokak lambası
Sanardım ki güzeldi mor menekşeler
Ya da üzmezdi bizi Sezen'in yazdığı dizeler.
Kolay olmazdı filmlerdeki sessiz gidişler
Veya kimseyi ağlatmazdı sana yazılan bu şiirler
Elveda Zonguldak...
Gitme zamanı geldi ha eski dostum ?
Şimdi takvim yaprakları bizim için düşman.
Oysa ki yeni başlamıştık,
Oysa ki kalmayı sende öğrenmiştim.
‘’Şimdi gitmek de ne demek?’’ diyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!