Nurten Temel Şiirleri - Şair Nurten Temel

Bir küçük drama hayat
Herkesin biraz tattığı
Doyumsuz olmasa da tadımlık
Sahneler dolu acı sevinç yan yana
Her oyun birilerinin hayatı
Her hayat zaten oyun değil mi? ...

Selamsız bir öğleden sonrada
Gördüm o ela gözleri
Ellerimin içi yaşardı
Beni bir telaş sardı
Gözlerim dumanlı bir seyirde…
Soluk almak kolay dünyada

Yüreğim yangın yeri olsa da
Umut dolu yinede gözlerim
Seni her sabah görmek ….var ya
Az çok çekişmek
Komik sıfatlarda seni kızdırmak
Hatta kızmak bazen sözlerine

gün gelir aynalarda dost olamaz soguk ve yaşlı bir siluet olur yansıman..yanlızlıkta işte tam budur vazgecemediğin vazgeçmek istemediğin tek dostun...

Yağmur! eylül!
Buluştu yine
Gözlerim yandı
Yüreğim daha fazla
Yine o sahneler
Sahte insanlar

Ruhum
Şuurum kayıp
Yokluğuna adanmışın
Her adın yankılandığında
Bir ağıt yakar
Yakar ağlarım

Gülemedim gözlerine
Gözleri ağladı
Ben ağladım
Sevmek ne kadar güzel
Sevmek ne kadar acı
Yüzünde bir garip bakış

Hayal kırıklığı
Daha ne kadar yaşayacağım
Canımın yanmasından yoruldum
Kırıldı dallarım
Bahar vakti...
Ağlıyor içim de cevapsız soruların izleri

Gözüm arkada kaldı
Yüreğim yangınlarda
Bir felaketin sancısı bu
İnsan elinden…
Ah insanlar !?
Para ve koltuk hırsıyla

Tarifi olmayan belirsizliklerde iken aklım
Gönlümün kırılmışlığıyla
Pencere önü çiçekler büyüttüm...
Telgraf çiçekleri çokça
Kuş konmadı ama ,
Umutla ektim yeniden