Nurten Temel Şiirleri - Şair Nurten Temel

Gözüm arkada kaldı
Yüreğim yangınlarda
Bir felaketin sancısı bu
İnsan elinden…
Ah insanlar !?
Para ve koltuk hırsıyla

Tarifi olmayan belirsizliklerde iken aklım
Gönlümün kırılmışlığıyla
Pencere önü çiçekler büyüttüm...
Telgraf çiçekleri çokça
Kuş konmadı ama ,
Umutla ektim yeniden

Kırıldım
Evet bu sefer ,Ne yama tutar,
Ne sargı, nede başka bir şey
Bir kanunun tellerinde
Ruhumu hırpalandım
Ah o nameler

Kör

bir aldanışla
Hala inanmak

Bana şiir gibi baktı
Elinde papatyalarla geldi bir gün
Ben en çok papatyaları severim ...
Aldım bir burukluk korku çöktü içime
Oda gördü...
Kitaplar hediye ettik birbirimize

Merhametin olmadığı yüzler sardı etrafı,
Mana aramak yersizleşti !Olup bitenlere...
Çok açık belki de karışık ,
Hayatın kendisi kadar !
Oyunlar,
Yalanlar,

Ne çok acı
Ne çok anı yazılı defterim de
Ne son satırımsın
Nede ilk aşkım
Tanıdık bir histi

Zamanın hoyrat alkışları,
Çınlıyor beynimde.
Sonbahar hüznü gibi buruğum bugün.
Tütsü yaktım tüm olumsuzluklara.
Tüm şifacılardan Şifa umdum.
Dua ettim yorgunum...

İçimden koptu birşeyler
Öfke ile belki
Çığlıklarım ruhumda gezindi
Gözlerim doldu boşaldı
Ne anlatılmaz bir cümle bu yaşadığım acı
Anlamlı Kelimeleri bulamıyorum

Sinemde gizlisin
Rüyalarıma yasak
Sana tutunmak,
Ah senle yaşamak
Ne güzel olurdu