Nurten Temel Şiirleri - Şair Nurten Temel

Baharı sal yüreğine
Acı kasavet
Yağmur olmasın gözlerim de
Zamansız bir zamanın kaybedeniyim.
İyi bilirim...
Akıl almak mantıklı gelmese de

Gelmiyor elimden
Yeni bir sayfa açmak
Yanmaya sevdalı bir pervaneyim
Işığına aldandım...
Kirpiklerimde gözyaşı,
Boğazımda düğümsün

Bir tutam sıcak kum gibi yapıştın
Yüreğimin çevresine
İsminle uyandım
Aklım...
Aklı selim değil artık
Güzel bir melodi çalıyor içimde

Ağlamak vardı doyasıya ağlamak
Yüzene bakarak
Ey güzel gözlü
Unutma beni deyip bir öpücük kondurup alnına
Gidiyorum
Üstelik bir şey diyemeden

Söylenmemiş ne çok
Duygu karmaşası var
Benliğimde hapis
Kırmak kırılmak arası
Kıvranmak hali diyelim
Ah aldım ben ah

Zamanın hoyrat alkışları,
Çınlıyor beynimde.
Sonbahar hüznü gibi buruğum bugün.
Tütsü yaktım tüm olumsuzluklara.
Tüm şifacılardan Şifa umdum.
Dua ettim yorgunum...

İnsan farkında mıdır kendinin?
Ya da
Farkın da olmayışının sebebi nedir?
Yıllar var ki yalnızım...
Düşlerim de, hayallerimde yaşattığım prensim bir kaç yıl önce öldü.

İçimden koptu birşeyler
Öfke ile belki
Çığlıklarım ruhumda gezindi
Gözlerim doldu boşaldı
Ne anlatılmaz bir cümle bu yaşadığım acı
Anlamlı Kelimeleri bulamıyorum

Heybemde ne çok düş
Ne çok anı
Ne çok çok çok çok işte ...
Tarifsizliğin abartısız halinde
Direnen yüreğim
Dua gibi şiirler biriktirdim sana

Sinemde gizlisin
Rüyalarıma yasak
Sana tutunmak,
Ah senle yaşamak
Ne güzel olurdu