Nurten Temel Şiirleri - Şair Nurten Temel

ben bir hiçim
zamanın sancılarında hapis
yalnızlık boynuma asılı bir kolye
ve ben
esiriyim yaşayamadığım o düşlerin
düşlerim benim sonum

Açık bir hüküm var boynumda asılı kalan
Yeni bir başlangıca gebe gençliğim
Suçum yok
Suç aramayın boşa
Ben temizim….

Bir devrimin yaralı yüzü
Kısılmış terk edilmiş çocuk
Unutulmamış ama bulanmış bir öykünün Başrol oyuncusu
Masumlukla inancın çelişkisinde
Yaranın acısına takılıp
Rüyalara dalmışsın

bir çığlıktı beynime ağırlık veren
gözlerim kasvetlerde boğulmuştu
görüşler yansıması vardı Kalbimde,
sen miydin acımın ilacı
bir bahar havası var dışarı da
yazın en beter zamanını gösterirken takvim

Tuhaf hayallere dalıyorum
Manasız bir hüsrana kendini adıyor talihsizliğim
Karalar bağlıyor umutlarım
Aslında ferah güneşli bir güne uyanmak varken…
Ve uyanırken ışıl ışıl bir sabaha
Bir karamsarlık esiyor

bir rüzgardı gözlerinin
çakmak çakmak bakışı
her sitemde
yaşlara boğulan bir küçük kuyu
ne çok manası vardı
akan her damlanın

Yalnızlık bir ayrılığın eseridir
Ondan önce kimse düşünmez yalnız kaldığını
Bu ayrılık candır canandır
Fark etmez …
Kimden ayrıldığın
Sahipli düşler kaybolur zamanda

Yine yalnızlığa demir attım
Bir gözyaşım var!
Bir isyanlarda ki kalp atışlarım
Kimler duyarsa duysun artık
Ben onu sevdim
Adını kimseye demedim

Ürkek geziyorum
Sahil boyu
Martılar çığlık çığlığa
İçimdeki ses onlarda hayat buluyor sanki
Sanki
Yüreğimde bir martı

Selam ben geldim…
Korkma yabancı değilim.
Ezmem seni düşüncem adına
Ben kor yürekli bir DENİZ’İM
Zamanın hain uğultuların(da) a
Yenik değilim