Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Hala yalan sözler akıyor dilinden
Utanıyor günler verdiğin yeminden
Ne istedin aşkımdan ne istedin
Hayallerim sevda vurgunu
Haydi durma git
Hüzünler dökülüyor gözlerimden

Yalnızlığın ıslaklığına bürünür
Mavi kızıllıkta ışığını arar ay
Suskunluğun kör bıçak
Güneşim Ayım gizliymiş sende
Sağır odamda kaldım nefessiz
Gece çekil üzerimden

Çıplaklığın ayazını mı giydiriyor
Ruhumda zamansız esen rüzgar
Tutunma kuş kanadı kırık yüreğim
Tutunma güvelenmiş güvenlere
bırak boşluğa
Örselendi köhne gülüşler

cehennem dilinde yüreğimi daraltan söz
kağıt yazımında kurdeşen duygular üzeri boş
hani doğduğum şehir gibi kokardı sevda
yanılmışım
kısır döngü gibi dönmekteyim çevremde

Seni ben mi yarattım yüreğimde
Bade bakışların kalbime akıyor
Kaf dağı ardında masallar
Sesini duyamıyorum
Namelerin paylaşımında!

Sanma gönlümdesin uçtun göklere
Köşk olsun yıldızlar mavilikte adın
Başın göğe erdi artık mutlusun
Umutlarım oldu uçan balonlar

Günlerim karardı, sana hasretten

Olur da bir gün sorarsa biri
Hesapsız kitapsız
Ya seni yada senden sonrasını
Anlatamam,sarılsam da cevaplara
Anlatamam
Sensizliğin gece yarısı sessizliğini.!

hayalden hayale koşarken daldım uykuna
yandım yakıldım enkazda aşkı anladım
aşkta sevda kızıllığını sen öğrettin
kıyamadığın gözlerimde ağlatmayı da
gelmenden daha hızlı oldu gidişin
benliğimde silmeyi öğretemedin

Elini yüzünü can suyuyla yıkayan kader
Tebessümün mü göz kapaklarımı ağırlaştıran
Dizleri döverek duyuramayan ses mi
Salına salına geliyor elinde ferman
Nalan gecelerin sıra dışı sabah şebnemi

Ay sularında yakıyorum geceleri
Korkudan gözler çatlıyor dağlarda
Nemrut beliriyor yüzü toprak balçık
Sadakalara muhtaç kabulsüz tövbesi
Bulutlar dökülüyor İbrahim’in dudaklarına
Peri balıklarında ateş yangısı Yunus