Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Soluk soluğa yazıyorum bu şiiri
Anılardan silmek istiyorum cehreni
Unutmak istiyorum
İsyan ediyor vazgeçemediklerim
Unuttukça büyüyor sevdam.!

tanıma istersen yüreğinle baksın bir daha gözlerin
ateşe salmadan dudağımda zincirlensin sözlerin
durup durup üzgün bakma gözlerimi terk etmeden
sevdana el güneş batmadan karanlığa sürgünsem

ihanet mi bilmem seviyorum desen de inanmam

Sen benden gittin gideli
Sensizlik kokuyor bu kent
Hikayemi siliyor bu sessizlik
Şimdi sen de yabancısın bana
Düğüm bakışlar attın zamana
Şimdi vakit çok geç

İnsan neden üşür bilir misin
Kışa ait olmayan mesela
Gülmesi bile ceset ayazı
Ne zaman ateşte yanar yürek
Sözün bittiği an mesela

Dolanır yar kokulu yastık koynuna
Geceye terk edilen hayellere takılır
Sevmeleri özümseyen saçımın teli
Ateşlenir sözleri resmeden gözlerin
Gül beyazına hare düşmesin diye
Alevleri yutar akrep intiharına döner

Yıllar geçti menzil uzak
Şimdi bana herşey tuzak
Bir yeminle çare bulsak
Şarkım çalsa aşka tutsak

Bir mevsimlik tek masalım

Rüzgarınla düğümlediğim
Bakışınla mühürlediğim
Gün kapımın aşk tokmağı
Sarkaçlı vuruşların esintisi
Yokluğun varoluş soluğu sanki

Gecem deyip siyah gözlerine yattığım
Sesine yıldız gülleriyle serpildiğim
Anı yastığımda düşler kurduğum
Gözlerim duman duman arıyor güneşini

Sana dalgalanır gönlümün şiir yemenisi

Kuşluk kuşağına sarılınca ayaz
Duraklatır zamanı yokluğun
Çizgi ile nokta arasında kalır
Düşüncemin gölgesi
Saklanır sineme gökyüzü
Yalnızlığına sırdaş olur

Sensizliği okuyacağım bu gece
Hesap soracak yıldızlar tek tek
Hüzün düşecek eylül akşamına

Bahar gölgesinde aşk ayazım
Söz düşürmeyecek dudaklarına