Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Unutmak mı güldürme beni!
Canımdan sildim seni
Damarımda dolaşan kan yarsız
Daralan yürek kıyılarımda özgürleşti dalgalar
Sevmek mi güldürme!

Gün güzelim sarmal gülüm
Ne günlerde ne ateşler yaktık
Kıskanmadı mı atladığımız pusular
Göremedik adımlayan ayrılık tınısını
Gidişinle kulaklarıma kelepçe vurdu
Odam şimdi loş tenimin nemi vurdu duvarlara

Bakışın güneşti bakışımda
Çölde batan güneş kızıllığına döndü gidişin
Busenle mühürlü kaldı dudaklarım
Yağmurla düştü hüznüm yollara
Kalbimin sızısı rüzgarda döndüm fırtınaya

Gölgelerin kıvrımında saklanır hayalin
Soyunma sahnesinde mazim başrolde
Gönlüm yelpazelenir bırakır kendini
Odamın karanlığında gözlerini açar
Ön sıra kaygısında kalça atan sevdalar
Dış görünüşün yaldızını siler gerçek

Aktıkça kelimelerin ardındaki gözyaşı
Bugüne verilmiş söze koşar bedenim
Takılırken hayal gözler gülümseyen rüyama
Sustum
Düşünce kapısında yoğunlaştı karayel
Dilim varmadı anlatmaya

Sen gidersen eğer yollar ezilir
Duman kokar sevdanın adımları
Gözlerin gönlümde silah namlusu
Gücüm kesilir
Üzülürüm!

Gözlerimde infilak edince
Kördüğüme asılan sözler
Diz vurdu gidişine
Gönlüme devrilen bekleyiş
Dostu düşmanla harmanladı
Cehennem tozunu yutturan bu köz

Gönül günceme takılı kalan aşk
Suskun haykırışlarımda öğrettin korkuyu
Yağmur damlasına benziyor sana akıttığım
Gözlerimden sarkan sarı sonbaharda

Penceremde soluyor

Sarmasın diye zehirli sarmaşık
İndirdim resmini duvarlardan
Boş odamda dalaştı sözler
Sensizliğin sürgününü kırdı gözler
Tenine dokunmak için
İzini sildiğim yaşım kucakladı seni

Bazen bir şiirdir kadın
Yüreğe aşk damlatan
Ormansı yeşil sanki bir nefes
Gülünce bahar kokan
Yokluğunda sarı hazan giydiren
Sorulsa da