Nursen Ateş Şiirleri - Şair Nursen Ateş

ANILARIMI TOPLADIM BU GÜN,
KALDIRDIM KARANLIK BİR ODAYA,
KAPADIM KAPISINI.
KIRK DÜĞÜM ATTIM ÜSTÜNE,
BİR DAHA AÇILMAMACASINA...

gitgide koyulaştı rengi yalnızlığın… döndü karaya,
katılaştı duvarları, aşılmaz oldu daha da...
yetmedi ulaşan dost sesler, acılar azalmadı,
beklerken tutacak, dokunmak isterken bir cana...

uyku uçup gitti yenik düşüp karabasanlara,

sevgi yetmedi,
zincirleri kırmaya.
acısa da yürekler,
ayrıldı eller,
gözlerde yaşlarla.
evim yüreğindi,

fırtınalar kopuyor yüreğimde,
depremler oluyor...
herşey toz duman,
herşey parçalanıyor,
yıkılıyor...
'dayan '

önce gözlerini gördü,
bakılası, ışık saçan, sıcak...
sonra ellerini,
tutulası sevecen, yumuşak...
yüreğini hissetti günlerden bir gün,
sevilesi, insan gibi insan...

yağdı gökyüzünden,
rahmet misali...
sabah rüzgarları oldu, serin,
yaktı kavurdu,
güneş gibi...

bilirim,
sonsuz değil bu karanlıklar...
ışıyacak gün birazdan,
aydınlanacak gökyüzü,
ısıtacak güneş,
üşüyen toprağı,

bu sabah,
özgür bıraktığın kuşları topladım,
bir bir,
ellerimle...
koydum kalbime,
senden kalan,

çakıl taşlarını kemale erdiren,
çekiç darbeleri değil,
suyun raksıdır.....

.........................................................

senelerin yılgınlığı vardı,
yorgun yüreğimde...
duygularımı saklamıştım,
nice zamandır,
kaf dağının ardına...
kalemim,