Nuriye Akyol Şiirleri - Şair Nuriye Akyol

Gücünüzün yettiğine baş olur
Mazlumun başına inen taş olur
Türk'ün karşısında daim tuş olur
İmân kalesini delemezsiniz
Türk'ün vatanını bölemezsiniz.

Kalp kırma, gönül yıkma, yaradan gadaplanır
Yola döktüğün taşlar ayağına dolanır.

Büyüklenme, filleri yenmişti ebâbiller

Koparmayın ne olur kuşların kanadını
Mavi göğü siyaha boyamayın.
Bırakın kuşlar uçsun
Gökyüzü mavi kalsın
Çocuklar çocuk olsun,uçurtmalar elinde...
Her sabah güneş doğsun

BİR ÇAY İÇİMİ
Bir hüzün kapladı yine içimi
Kalkıp buralardan gitsem diyorum.
Ömür denilen şey bir çay içimi
Gayrı son yudumu tatsam diyorum.

Yattığın yer cennet ola! Huzur ile yat bacım
Yüreğime çöreklendi, ebedi kalkmaz acın.

Korkusuzca hakikâti düşmandan yana kustun,
Ey davamın güçlü sesi, ne oldu, niye sustun.?

Gönüller var, kaç defa vurulmuş aynı yerden
Gönüller var yorulmuş, bitâp düşmüş kederden
İncinenle, inciten yazık ki aynı türden
Karanlık sokaklarda, başıboş yürüyorum

Mahremler aşikâr, ayıp kalmadı
Kilidi kırılan gizler günahkâr.
Ruhun feryadını duyan olmadı
Yılana sarılan özler günahkâr

Bir bugüne baktım, bir de geçmişe,
Anı yaşar, öteyi düşünmezdik.
Allah'ın emrini yapar peşpeşe;
Zekat verir, oruçları yemezdik.

Erkekler erkenden işine gider,

Küçük bir el çıkıyor taşların arasından
Haykırıyor dünyaya yumruğunu sıkarak
O Ses ki kafirleri ediyor uykusundan
"Bu dava ölümsüzdür, ey kafir buraya bak.!"

Ölüm senin kaderin, bana şehâdet ölüm

Bazı mor koyundur "kuzum" der, meler
Bazı anasız bir kuzudur şiir.
Bazı Ferhat olur dağları deler
Gönülde var olan sızıdır şiir.