Nurettin Sevim Şiirleri - Şair Nurettin ...

Behlül Dânâ Hazretleri.
Gayet yorgun bir biçimde.
Uzak yoldan gelmiş gibi,
Üstü-başı toz içinde.

Onu gören Harun Reşit,

İki çocuk sabah erken.
Bahçede oyun oynarken.
Yerde bir ceviz gördüler.
İkisi de koştu birden.

Birisi atik davrandı.

Cevizde bir delik acar,
Küçücük bir ceviz kurdu.
Girer cevizin içine,
Ceviz olur onun yurdu.

Ceviz yağlı ve lezzetli.

“Hoştur bana Sen’den gelen.
Ya gonca gül ya da diken.”
Kime gidem Sen var iken.
Sen’den gelen her şey bir hoş.
“Lütfun da hoş, kahrın da hoş.”

EY ORUÇ TUT BİZİ


Oruç ayı Ramazan, on bir ayın sultanı.
Allah cennete koyar, sever oruç tutanı.

"Sana ibret gerek ise, gel göresin bu sinleri"
Bunlar köşklerde yaşardı, kabir oldu bak inleri.

Hazırlanmış sofralar, çeşit çeşit yemekler.
Herkes sofra başında akşam ezanı bekler.
İftar vakti mü’minler.

Kazınsa da mideler, kurumuş olsa diller.
Ezanlar okunmadan uzanmaz ona eller.

İHTİYAR OLDUĞUN ZAMAN

Gül benzin sararıp solar.
Saçlarına aklar dolar.
"Keşke"ler saçını yolar.
İhtiyar olduğun zaman.

Sanma zalim kazanır, mazlumlar hep kaybeder.
'Hafaza melekleri' yaptığını kaydeder.
Yarın hesap gününde, defterler açılınca.
Mazlum hakkını alır, zalimler de kaybeder.

Zalimlerin yaptığı sanma kalır yanına.

Göğsü yarıldı yeryüzünün.
Tohumlar toprağın bağrını deldi.
Ölümün ellerinden tutarak.
Yeryüzüne yeniden can geldi.
Derin bir uykudan uyandı dünya.
Yeşerdi yapraklar. İlkbahar geldi.