Nurettin Sevim Şiirleri - Şair Nurettin ...

Harun Reşit, veziri ile
Tebdil-i kıyafet dolaşır.
Bahçesinde hurma diken,
Bir ihtiyarla karşılaşır.

Selam verip ihtiyara,

Kemal Paşazade Said,
Bir gün çıkmıştı sokağa.
Ahmet Mithat Efendiyle,
Rastladılar bir adama.

Dilenip para topluyor,

O ünlü hükümdar, kudretli Timur.
Sonra oğlu Şahruh hükümdar olur.

Babasının aksi bu genç hükümdar.
İlme değer verir, kendi de dindar.

Her âdemi âdem sanma.
Surete bakıp aldanma.
Söylediği söze kanma.
Her âdem, âdem değildir.

Edep; onun terbiyesi.

Gecelerden bir gece.
El ayak çekilince.
Sabahın hasretiyle,
Odama girerim sessizce.
Yalnız ve gizlice.
Yatağıma girmeden önce.

Bir çocuk var, çok yaramaz.
Bir an yerinde duramaz.
Derslerine hiç çalışmaz.
Hem tembeldir, hem de haylaz.

Babası da der ki ona:

Çok zengin bir aileye,
Fakir bir komşu yaşarmış.
Evlerindeki saadet.
Komşuya kadar taşarmış.

Fakirdeki mutluluğa,

Cennet anaların ayakları altındadır.
(Hadis-i Şerif)

İki kardeşlerin, bir de;
Hasta anaları vardı.
Biri ibadet ederken,

Bir gün adamın birisi,
Âlemlerin Efendisi(sav)
Peygamberimize gelip,
Biraz yiyecek istedi.

Resul-ü Ekrem adama,

Dicle kenarında durup,
Talebelerle oturup,
Onlara ders veriyordu,
Büyük veli Kerhli Maruf.

Onlar sohbet ederlerken,