Nurettin Özdemir Şiirleri - Şair Nuretti ...

Bir çift alageyik bir korulukta
Ve bir dalda yan yana iki güvercin,

İki yavru ceylan bir su başında
Ve bir kayadan yükselen iki kartal,

Bunca yıl kapında bekleyen zaman,
Şimdi bir tay gibi dolu-dizgin koşuyor.
İçim bağbozumu, yolum toz duman,
Bu çetin koşuya dayanmak çok zor.

Bir bayrak dalgalanıyor Kars Kalesi'nde,
Karabekir Paşa'dan yadigar kalmış.
Bir bayrak ki, günün her saatinde,
Hudut boylarına renk salmış.

Gün görmüş; ufuklar boyunca

I

Bu şehre gelmemek vardı, çaresiz...
Kalkıp geliverdim bir akşamüstü.
Uzak, uğultulu şarkılarla,
Uzak, uğultulu karanlıklardan.

Dağların yücesindeki karsın.
Şiirlerde, şarkılarda yaşarsın.
Geçsin seneler; ne çıkar, aldırma çocuk!
Sen, ömrümüzde tükenmeyen baharsın.

Çocuktun;
Dilinde en masum şarkılar vardı.
Saçlarının çözüldüğü yerde,
Mevsim bahardı.

Çocuktun;

Yaz geçiyor; başımda bahar yeli yok.
Susmuş bütün eşya zamana karşı; dili yok.
Ne kadar çırpınsa da kalbim, beyhude! ..
Artık o eski bahçeler, o ince sevgili yok.

Sana geldim cümle güzelliklerle beraber.
Koyup gittin; ne selam var, ne haber.
Kırılmış aynalarda paramparçayım,
Yollarda kimsesiz, yorgun, derbeder.

Hep seni bekledim gelmeyen
Çocukluğumda, o altın çağda
O eski masallardan çıkıp ansızın
Kırbacı, sihirli seccadesi ve Keloğlan'la
Göklerin yedi kat güzelliğinden

gecenin tadı yok farkında mısın
saçların bambaşka karanlıklarda
ve unutmuş gibi sanki gözbebeklerin
huzuru en eski hatıralarda
sırrını kaybettik mesafelerin
bilmem uzakta mı yakında mısın