Nurettin Aksoylu Şiirleri - Şair Nuretti ...

Yalnızlığına
Ağlamayacak bir göz göster bana

Korkularına sığınıp
Kuytu köşelere sığınmayacak
Yürek söyle

Yaşam
Öfke kusarken hayatımıza
Sığınacak kuytu ararız
Zamana savruk geçmişimizin
Toz bulutu kümeleri arasında

Mahşer hesaplarında sevdam,saçları kınalı
Umutlarım parça,parça gözlerinde yaralı
Ah ile yanar kalbim gurbet eline varalı
Göğsümde hançerin saplı,senden uzak kalalı

Hoyratça bir rüzgar esse,kokunu alıp gelse

Teninin rahlesinde
Akan terlerin tuzuna yatır bedenimi

Ey sevgili
Yüreğimin kangren yaraları kavrulsun

Çal cengi kızı çal, çal kemanını
Ovaların kuytularından esen yeller
Yalasın saçlarını

Çal cengi kızı çal
Tuz tutmuş tenlerin rahlesinden çal

Bir hayalin perdesinde, gazel olup toprağa düşenler
Hazan mevsiminde yer'in yüzünde çırıl çıplak kaldınız
Seferi hayatın elinde var oluşunu düşünenler
Azgın sular gibi, başlarınızı kayalara çarptınız

Bir solucan bile sürünerek kat, kat ederken yolunu

Şu alevleri ağlatan suyun yangını mıdır?

dökülüyor çiçeklerin üzerine
yaprak kanatlı serçeler

gün ışığı

Nasıl anlatılabilir ki aşk
tozlu yolun kenarında büyürken kır çiçekleri
papatyalar çiğnenirken ayaklar altında
gelincikler dayanamazken rüzgârın esintisine
ıssız caddelerin köşe başlarında avunup
mendil açıp dilenirken bir sabi

Kadehleri tek, tek kırmak istiyorum, sarhoşum bu gece
Türküler dilimde, şarkıların yazılıyor hece, hece
Ağlayan hep benim, sen ise yüreğimde gizli bilmece
Sarhoşum, yakıp yıkmak istiyorum, bu şehri ben bu gece

Şehrin toprak kokan, bu sokaklarında düştüm izlerine

Ben seni
Akşamın alaca karanlığında tanıdım
Önce suya düştü gölgen
Nehirler delirmiş gibi aktı yüreğime

Sesinin ahenginde titredi bedenim