Nurettin Aksoylu Şiirleri - Şair Nuretti ...

Vaktin kahır dakikalarından kaçmışım
Ey sevgili
Büklüm büklüm akan dere kenarında
Sığınmışım kuytu bir köşeye

Asırlık ağaca dayamışım sırtımı

Yüreğimizin karanlık sokaklarına
Ölü ozanlar ses verirken
Avuçlarımızda semazenler semaha çekilir

Aşk
Gökyüzünden ağlarken yeryüzüne

Ahir sevdamın ilk meyvesi
Zümrüt saçların, rüzgârların döşünde
Bir adım ileri savrulurken
Tuna boylarında hasretine düşüyorum

Özlerin

Aya benzermiş o mahur bakışın
Gölgelerim çekilin şavkı vursun
Kan ağlarmış nazarıma bakışın
El sür yüreğimdeki sancı dursun

Güle Şeyda dilmiş bülbül ötüşün

Bugün on iki eylül
Saatler gece yarısını çoktan geçmiş
Ay sönük gibi gökyüzünde
Ilık rüzgârın tatlı esintisi oyalanırken bedenimde
İniltisi duyuluyor sanki bir dostun
Ölüm nefese dokunurda çaresizliğe uzanır gibi

Doğum sancısı dudak titremelerinde
Ana ben öldüm
Hayata kesilirken göbek bağım kefenlenip sandukaya kondum
Çığlık sarmaladı her yanımı
Toz zerreleri serilirken döşeğime kumla belendim

Veda sesleri
Tutkularımın yankılara gebe

Git diyor şeytan git
Musallat olma bana
Kır zincirlerini

İstemeden de olsa
Zaman sofrasının ortasında
Geçmişin karanlığına kapanırken gözlerim
Yalın ayak kılıç tutar ellerim

Ege’nin kızgın kumları kayarken

Dur zifiri karanlık dur
Yaması yırtılmış gecenin
Ayazı başka
Tohum daha kök salmadan toprağa
Kopartma fidanları bağrından
Hele bir dur

Yıldızlar düşer karanlık geceye
Göz ağlar kaybedilen sevgiliye
Elveda derken dilde ki heceye
Kan damlar sonsuz mavi geceye

Gözleri gecelere ağlayan yar