Nurettin Aksoylu Şiirleri - Şair Nuretti ...

Şehrin karanlık sokaklarında, anılardayım
Sessiz çığlıkların, karanlık gecelerindeyim
Adım, adım aradım da gözlerinin rengini
Nil mavisi gecelerde bulamadım dengini

Beden toz zerresi tanesi gibi param parça

Yürekte yolculuk başlar, sensiz hayale
Gün ışığı söner, ay düşer yalnız eşkâle
Kanım damlar ellerinde ağlayan gözlere
Gül kurudu elimde, düştüm yaban ellere

Sinemde söndün kül oldun harlı ateşlere

Sigaramın ucunda yaktığım sensin
Duman, duman içtiğim zehirde elsin
Kor düşmüş yüreğime nereden bilsin
Sis çöktü üzerime söylen yar gelsin

Güller bağında bülbüle Şeyda dilsin

Nerenin mahşeri bu
içimde yalnızlık içimde ıssızlık
niye bu kadar kalabalık
sokaklarda evlerin camları renkliye boyanmış
kimin düğün alayı
kim geçiyor bu şehirden

Beni senden önce ölüler yıkasın
Taksınlar dünyanın tacını başıma
Geliversin o yar karşımda ağlasın
Al kızıl kınalar sürsün ak saçıma

Hasret ateşini yüreğimde yaksın

Yazmak istiyorum aslında
Lakin susuyorum
Kalemimden düşen her kelimeye
İçimi kemiren her cümleye

Susuyorum işte

Döngüsel çember girdabına sokulmuş
Acımasız hayatın
Suskularına sessizce sığınıyorum
Üzerine ayna tutulmuş yılan gibi
Çaresizce çörekleniyorum bir köşeye
Ve

Bilmez misin sen kaderime
İsyan edecek halim mi var
Gök boşalırken kederime
Benim aşk diye bir suçum var

Ayaz keserken nefesimi

Senden şehir çalıyorum
Aldırmadan gecenin karanlığına
Ürkek
Ve
Korkak
Çıkmaz

Ellerim kirdir benim
bulutlar gözyaşlarını
mabedime sancılı dökerken

sokulmuşum
tozlu sokakların kenarına