Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Yoluna bakıp, bakıp ağladım senin,
Yazgımız birleşmişti, seninle benim.
Yoluna koyduğum bu talihsiz canın,
Hesabı kim verecek, utanma söyle?

Yak, Kül Et, Savur.


Yıpranan bedenime bakma bir tanem.
Sana el değmemiş ruhumu vereceğim.
Kalbimde ki sonsuz ebedi aşkı vereceğim.

Gönülden gönüle, bakar gözlerim
Gözyaşı sel gibi, üzülmen yok mu?
Anlamadın beni, gitti sözlerim
Bakma sen el gibi, süzülmen yok mu?

Bembeyaz bir tende, kapkara gözler

Yüce daglar basinda, açan bir çiçek olsam,
Bitmez kokularimi melteme verip salsam;
Rayiham sana aksa sende tükenip solsam,
Içimdeki duyguyu sana nasil anlatsam?

Ellerini tutsaydım, öperek koklasaydım,
Şu yalancı dünyada, biraz mutlu olsaydım.
Şu kahbe kaderimde, biraz baht saklasaydım,
Ne olur! gözlerinde, mevsimler ben olsaydım.

Gülşen de her dem açan, emsalsiz bir gülümsün,
Uğruna şan verdiğim, bâki mir-i menimsin.
Canı cana sardığım, hayat veren salımsın,
Hayatımın yoldaşı, canım mir-i menimsin.

Ben seninim, bir tanem
Ben seninim.
Dostum bunu bilsin!
Bunu söylesin! .
Üstümde oynanan pis oyunlar, sona ersin
Sen dostum'sun!

22.01.08-19.00-İst...

İstersen ez beni, silindir gibi
Sil beni hiç bakma! gözdeki yaşa
Verilen söz neymiş, aldırma gitsin
En kötü gelensin, şu garip başa.

Dostmusun sen bilmem, göremedim ki

Her gece karşıma geçip gülersin
Hayal mi gerçek mi bilemiyorum
Sen mi sevdin, ben mi sevdim acaba
Kader yazısını silemiyorum.

Kalbin kapısını artık kitledim