Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Seher yıldızından adını sordum,
Aşk kokunu aldım, yâdına düştüm.
Fallara baktırıp, hayâller kurdum,
Bir kara sevdânın, şâdına düştüm.

Bende bu şevk olmasa, içim böyle yanmasa,
Vefasızı kim ister, için için kim yanar.
Yemin edip durmasa, gönlüm ona kanmasa,
Kuru dala kim konar, için için kim yanar.

Nesli bitmişlerdensin, arama hiç boşuna,
Bu dünya viranedir, dost isteme canına.
Üzülür, sıkılırsın, kalırsın bir başına,
Bu dünya boş hanedir, dost isteme yanına.

Her gece düşümde olan sen
Hasretinle kavrulduğum, yine sen
Uykularımı kaçıran, yine sen
Bir kere kanıma işlemişsin
An be an beni zehirlemektesin!
Seni sevmenin zor olduğunu bilseydim!

Seher vakti öterek, baş ucuna konayım,
Bir busemi vererek, baş ucunda kalayım
Güzel bir gün dileyip, hayırları sunayım
Günler aydın, günaydın, gönlümdeki güneşim.

Ey yâri-men, ey mîr-i men
Askim hemen sevgim semen
Hiddet neden küsme hemen
Güller aglar, ruhum aglar.

Hani söz vermiştin, gitmeyecektin
Aşkımıza yalan, katmayacaktın,
Sonsuza dek bu aşk, solmayacaktı.
Göze mi geldik biz? yoksa söze mi?

Ayrılık rüzgârı, esti kavurdu

Al güllerle kapına, geldim bak! çalıyorum,
Kalbimi ellerimle, kalbine sunuyorum.
Binbir çicek özünden, rayiha salıyorum,
Dileğim mutluluktur, gönlüme doğar mısın?

Kalbimdeki yarayı, sevginle sağar mısın?

Yaktın eyy zalim beni, gel bu ateşi söndür,
Sürükledim hayatı, bir güzelin peşine.
Döndükçe tekrar döndüm, gel de en başa döndür,
Yaktın eyy güzel beni, gel bu ateşi söndür.

Kalbimde bir pranga, sıktıkça sıkıyorsun,

Gözlerim yollarda, kulağım telefonda
Senden bir nefes, bir ses alamadım
Sensizliği bin kere tattım, yine anlamadım
Sevgisizliklere demir attım, yine hissedemedim
Arzularım, isyanlarım geceye karıştı
Seni düşledim, düşlerimde seni yaşadım