Umut aşkın gülüdür varsın olsun dikeni
Ne hüzün olsun bizde ne ayrılık yemini
Gülüşünü ver bana dudaklarım şenlensin
Sadece sen sev beni kalbim sende demlensin
Kalp, İki kişilik terazide birleşir önce
Taşıyamadığı ne varsa
İçine alıp, çoğalır gittikçe
İlk adımları çocuk saflığındadır
Tatlı kelimeler dolanır diline
Yoğun ve de özgürdür aşk
Gömme karanlık geceye günümü
Kal ışık gibi, hiç sönme
Son bir defa dinle yüreğimi, susma
Gözlerime bak da konuş
Gidersen güz sancısı başlar
Gidersem öksüz bir yalnızlıkla
Hayatı sonbaharda, beni sende tanıdım
Yüreğime aktıkça güneş doğuyor sandım
Yeşili unutmuştum yapraklarım sarıydı
Düş peteğimi çalan zehirli bir arıydı
Sözler anlamında yitik
Gözler ufkun en uç noktasında
Akşamlar toplanmış bitik
Gündüze daha çok var
Her umut hayal içinde hayal
Bir melek misali gir rüyalarıma gece
Çarşafı sökük bulut uyusun sen gelince
Uykuma düşler döşe yıldızlar ayıkmadan
Uyanmam gitme diye asırlarca bıkmadan
Yokluğun kamçılıyor yüreğimi her gece
Ömrümü siyahlara boyar bitmez işkence
Sen gittiğinden beri mevsim erdi hazana
Kapkara sürmesini çekti takvim zamana
Hangi fırtına sessiz esip de
Ağaç dallarını kırmadan geçer
Ah dinse şu fırtınalar
En çokta yüreğimdekiler
Güneşin çocuğu olsam
Sımsıcak sarılıp, ısınsam
Üçe beş’e hiç bakmaz, yalvarmana aldırmaz
On iki eş’li ağa, kurşun ile saldırmaz
Takvimler hiç paslanmaz, insan hep aynı kalmaz
Kayıp ülkelerin yıkık kentlerinden geldim
sana bir hediye bile getiremedim
üzgünüm, yalnızca ben geldim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!