Ne olur bana yardım et rüzgar
Ulaşamıyorum o anın ötesine
Sımsıkı tutuyor bedenimi
Bırakmaya kıyamadığım yıllar
Ne olur bana yardım et rüzgar
Ne olur
Nereden bileceksin?
Üşürken,
duyguların
nasıl yitip gittiğini..
Senin
soğuk sokakların yok ki...
Neden bu kadar çok yakıyor içimi nergisler?
Bilmiyorum!
Ama sevmeden edemiyorum.
Belki de senin gelişin var kokusunda,
Senin gibi titriyor ve ürkek dalları.
Titriyor ellerim de hala çiçekleri…
Uzaktasın,
yolların götürdüğü kadar.
yılların götürdüğü kadar uzak.
Zaman biriktirdiğin günlerin de,
zamansız anlar kadar uzak.
Gözlerinde yanan mutluluk fenerinin,
Kapıyı çaldım
Birkaç saniyede açıldı
Ve kapının önünde sessizlik dolaştı ilk önce
İçeri girerken baktım yalnızlık öylece
Yine o kapının ardında duruyordu
Bu darmadağınık odada tek düzenli şey
Yayından kurtulmuş
bir ok gibiyim,
gidiyorum ardından.
Dudaklarımda
belli belirsiz
bir ıslık…
Her şey olağanüstü..
Senin benim, benim senin
ismini beynimizde
taşımamız,
olağanüstü…
Aynı rüzgarın
Olduğum şehir yalnız,
Alıp gittin o veda ile
Her şeyi.
Yıldızlarımı doldurdun ceplerine,
Sokak kedilerimi taktın peşine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!