Dünya göz kırpıyor geleceğine,
Şaşırmış bir yerdeyiz
Nereye varır yaşam! Her şey ne için böyle?
Güneş yol tutmuş geceye doğru,
Tükeniyor yeryüzünün iyi zamanları.
Kaç yıldızı tükettik gecelerde,
İki beden arasındaki sır,
Bir çizgi…
Gönüller birleşir, gözler,
Aşılmaz duvar gibi
O ten…
Hep yarımdır sevdalar
Yıldızlar öyle çoktu ki
sevgiler yürekler dolusu çok...
Çocuklar öyle çoktu ki
içlerinde ki umutlar öyle çok...
Duygular öyle çoktu ki
şiirler dolusu çok...
Sokaklarda öylesine bir yürüyüş
Nefes almak için değil bu
Ya da görmek için kedileri
Selamlamak için değil
Yanımdan geçenleri
Ne umut var adımlarımda
Bahar yağmurlarıyla
yıkanan ağaçlar gibi
öyle tertemiz
gelmek istiyorum sana!
Her duyguyu baştan tatmak,
her sözcüğü yeniden yazmak,
Bir kış bahçesin de uyuyorum her gece,
Benimle üşüyen pamuk yorganım ile.
Nöbetimi tutuyor başucumda
Hiç bir şeyden korkmayan adam gibi adam,
Kocaman gövdesiyle direnen
O kar’dan adam!
Yıllarlın ardına göçer
Yaşadıklarımdaki renkler,
Yorulur günlerimin yükü
Deneyimlerle sabit
Durağan tek şey sen
Ve sendeki gerçekler…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!