Durdurdum yağmurları,
Esen rüzgarları,
Güneşi gölgeledim
Yüzünle
Bir mevsim gibi
Yüklenip süslerini
Bir sözü esirgiyoruz,
bir gülümsemeyi….
Bakıyoruz
aşk yarınlar kadar uzak…
Sevmiyorum noksan yaşamayı,
gitmek istiyorum
Ne kadar ağır geliyor
biliyormusun?
Taşıyamıyorum
senden beklediklerimi…
Ağır geliyor,
belimi büküyor sanki…
Yağmur indi gözlerinden
Pembe bahçene.
Bir sis çökmüş,
Okunmuyor duygular…
Yüreğinde
Kan ağlıyor aşk!
Yine bir öfkeye yenildik.
Sevgiyi öldürdük
silah gibi sözlerle.
Her titreyişten yorgunuz…
kırılan bir dalız şimdi,
kopan bir yaprak…
Koca bir sonbahar geldi,
Erguvanlar soyundu heybetinden,
Gül yaprakları orda burada,
Bahçenin kokusu değişti
Yaprakların soluk nefesinden…
Mutluluk
yada mutsuzluk,
bir dilemma,
bir anlaşılmazlık.
Usul usul tükenen
bir garip soluk..
Ayrılığı bekleyenler için son düdük
Peronda kimse kalmasın
Kimbilir
Kaç kez yaşadık bu anı
Kaç aşk trenini yolcusuz koyduk
Kaç kez hayalimizde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!