Bir oyun gibi
her şey…
Oyun bitti!
yakaladık.
Sobe diyecekler..
Çalacaklar zamanları,
Seni seviyorum
Bunu neden en çok senden ayrılınca söylüyorum
Seni seviyorum
Gözlerime bakta anla dedim söyleyemedim
Şimdi
Yol aldı ayrılık ve sen gittin
Çiçek kokuyordu şehrin sokakları,
Kaldırımlar sen kokuyordu
Kaç kez geçip gittiysen!
Ben tanıyordum ayak izlerini
Bir de o kırık taş.
Hani en kıyısındaydı yolun,
Koca dağlar gibi içinin enginliği,
Koca dağlar ki
Sen onlardan yüce…
Yüceydi yaşadığımız her an
O anlar ki
Zarif bir mendilin içindeydi
Bir rüzgar esti
aniden,
kokusunda sen varsın. .
Yaşam ağlarını örüyor
dokusunda sen varsın. .
Elimi kaldırıp
Bir istiridyeden beklediğimiz
bir sır mı?
Hayır.
Gizli bir kutudan belki!
Ya sen! çözümlenemezsin ki..
Nedir sende ki giz?
Söyleme bana gitmeyi
Giderken eksiltmeyi
Senden öğrenmeyeceğim
Her keresin de
Benim için en acı olan şeyi
Gittin
Ellerinin sıcaklığı kaldı ellerimde.
Son kez kokladım
Nefesime karışan nefesini,
Ağlamadım
Sen giderken.
Seninleyken
Gözlerim yumuk
Günlerim donuk
Düşlerim pamuk
Yaşantım savruk
Düzenim bozuk
Yavaş gidiyor, her şey yavaş
aksayan bir teker gibi
bir aşağı bir yukarı
dengesiz...
Yavaş gidiyor,her şey yavaş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!