Nurcan Göksel Şiirleri - Şair Nurcan Göksel

Yaşam
bir sahneyse,
günler
oyun yazarı.
Bizede oynamak
kalır

Seviyorum İstanbul'u
benim için o ilk gençlik.
Seviyorum istanbul'u
omuzundaki yüke rağmen
karşımda duruyor,
dimdik...

İki küçük beyaz tüy
bıraktı
küçük bir kuş.
Bir sana, biri bana
armağan.

Papatyalara kıymayın!
Hanımlar,beyler.
Küçücük papatyalar size
ancak;
canım acıyor der…

Toprak kokusu seviyorum.
Erkenden giden
seni anımsatıyor çünkü…

Bir çeşit intikam
her neye ise,
karşı gelmek her şeye
taştan bir duvar gibi
dikilivermek önünde.

Sözler düştü beynime
sözler düştü
aniden..
Gözler düştü gönlüme
gözlerki
yedi veren...

Şüheda
Uzatsa ellerini.
Alıp götürse beni
Kendi derinliklerine,
Sesim çıkmaz
Karışırım,

Bir kuru
Yaprak hışırtısı
Yada
Pembe bir dal…
İkisinde de bahar var!
Alıp götürse

Ya her şey
biterse aniden,
küçük dal kırılırsa?
içimdeki...
Rüyada bile olsa
göremezsem düşlerimi?