Simsiyah rıhtımlardan
Herkesin gittiği günlerden
Hırçın rüzgarlar yavaşça çekiliyor artık
Güneş gösteriyor ucunu
Uzun düşler dolu dizgin
O günlerde ki soğuk aldı başını gitti
Şimdi geçti ayrılığın şiiri
acıyor sözcüklerde aşk.
bambaşka yerlere gitmek istiyorum,
uzakta olmak istiyorum,
bir başka hayatı yaşamak…
Yeni zamanlar istiyorum,
O anlara tırpan ayrılığın
Zamanlara giyotin
Nefes bitti sevdada ve sen gittin
Aşk çiçeğinin tomurcuklarının
Su kesildi damarlarından
Bu gün geldi
Bu gün düşündüm de
Hep MA ile
Ya da ME ile bitiyor
Senden gelen sözcükler
Uymuşum çok zaman
Emir kiplerine
Koca çınarın gövdesi
çatlamış derin, derin.
Yıllar yormuş bedenini
altıda dinlenenlerin sırrı
yapraklarında
hala serin.
Korku deyince
ne anlarsın?
Yada ne? Sence…
Korku deyince
hep kaçarsın,
kurtuluş mu, unutmak mı,
Önce halkaları bağlayıp
Bir kurdeleyle yüzükleri
Parmaklarına geçiriyorlar
Sonra
Ortadan kesiyorlar
Kesmeseler olmaz mı
Çok yakın
bulduk kendimize...
Her yere kabul ettik,
her eve...
En çok sevdiklerimizi aldı,
küçücük canlarımızı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!