Uzağın adı ayrılık,
ayrılığın adı uzak…
Kim özleniyor bilirsin,
ama bilemezsin!
Zaman ne getirecek!
Her şey bir uzak…
Sana pembe bir bulut
göstermek istiyorum
simsiyah gecede.
Yıldızlardan bir demet
gözlerin gibi ışıldayan..
Uzanıp tutuverecekmiş gibi
Eli
Cebinde sıkılmış yumruk
Kimse görsün istemiyor.
İçindeki öfke onun değil
Başkasından sıçrayan kinin alıntısı
Bir sırça yürek taşıdığı
Bir zaman saklıyor her şeyi
Neden duyguları açığa vurmaktan korku
Neden hümanizmadan yoksunluk
İnandırıcı gücünü yitiriyor insan
Ne sildi yok etti yaşananları
Sen mi oksa ben mi sürdürüyoruz
Bulurdu kendince kurduğu dünyayı,
Her şeyden bir haber yaşam içinde.
Beklediği ekin de savurduğu toprak ta,
Hazırlarken kendini ertesi güne…
Şimdi dünyası daha da çok yorulacak,
Neyi biliyorum?
Yada bilmiyorum neleri…
Bildiklerim
Belleğimin deniz feneri...
Düşünüyorum!
Bilmiyorum neleri…
Sade bir duyguyum ben!
Yaşamak gibi, aşk gibi, ölüm gibi…
Sade bir duyguyum ben!
Yalnız ve tek…
Yalınayak çocuktaki
Umut gibi tek…
Hangi yaşım taptaze bir günü hazırlar,
Hangi yaşım ilk bahara denk düşer?
Neden kaybettim o çiçekleri,
Neden soldu elimdekiler?
Nereden çıktı hayatımda ki bu dengesizlik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!