Nurcan Göksel Şiirleri - Şair Nurcan Göksel

Çıkaramadım iç sesimi direniyor
Olamadım
Bir telefon kadar
Bir çalar saat kadar
Ya da şarkılarda ki notalar
Çıkaramadım iç sesimi direniyor

Dolu bir kadeh gibisin!
Tükettikçe içim gidiyor.
Yitip gitme! İstemiyorum…
Garip bir sarhoşum
bir divanemi ne?
İçime doluyorsun

Ben seni
Bir dev olarak hatırlıyorum
Kocaman elleri upuzun kollarıyla
Ne çok şeye yetişiyordun
Korumak için sarmalayan duygularınla

Ulaşamadığım saksıdan
bir ıtır yaprağı
koparıp verdin....
Şimdi birde
ıtır kokan
bir anne var,

Her şeyi aşabilecek güç
içindeki yürekte sabit.

Kendi azmimde
bulduğum övünç
yanımda sen olduğun içindir.

Her zaman olduğun gibisin
İstanbul
Yine telaşlısın bu sabah
Güneşe demişsin
Arada sırada görün
Oda söz dinlemiş sanki

Ne çok martı vardı dün
denizin üzerinde
bir rota tutturmuş giden kuşlar…
Ne kadar çok kanat sesi,
ne kadar çok özgürlük…
Vapur düdükleri,

Yok artık,
Olmuyor desem.
Her şeyi bırakıversem!
Eeee
Sonra ne olacak
Yakında

Ne varsa yaşanacak
hepsi düş…
Yoksul çocuğun
gözlerindeki pırıltı
düş…
Bir deniz fenerinde

Küçük çerçeveme
hapsettiğim
resim.
Bir ayrılık sonrası
Bırakıversem seni!
Sevinirmisin?