Benim gerçek dostum, gece ile gündüz artık;
Dünyada tek benim olan; bir yorgan, bir yastık...
Senden geldim, yine Sana dönerim;
Bir tebessümdür benim, tek hünerim…
Kışın tokat atar,
Yırtıcı soğuklar;
Yüzüme ve elime.
İstemiyorum,
Yalancı sıcaklığı;
Dere kenarına atılmış,
Genç bir kadının ölüsü.
Cüzdanından kimliği çıktı,
Adana’nın bir köylüsü.
Yerde parçalanmış cesedi,
Sonun ne olacak; bir düşün, kendini ayarla!
Ne ekersen, onu biçersin; dünya bir tarla...
Vallahi durum tehlikede;
Acımasız esiyor rüzgar.
Birkaç tatlı anıdan başka,
Senden kalan, neyim var.
Benliğimde, düşüncemde sen;
Aman kimse bilmesin,
Sır verme gönlüm.
Sen yeter ki acı çek;
Mutlu olsun gülüm.
Gözyaşı bir ırmak,
Betonda gezersin, fakat beşiktir toprak;
Kazı yapsan kemik değil, tarih çıkar.
Yarın ahiretde senden hesap soracak,
Korkarım ki karşına, bir Fatih çıkar...
Bedenim pişmeseydi ateşte, parlar mıydı söyle;
Bir ufacık kalp, bütün alemi kaplar mıydı böyle...
Burada akşamların sessizliği meşhur,
Kötülük ağlarını örüyor geceme.
Ne bilinç, ne istek, ne şuur;
Kaç şeytan ruhlu insan giriyor düşünceme...
Biz onun sadece şiirlerini değil, kendisini de çok seviyoruz...