Nil Alaz Şiirleri - Şair Nil Alaz

Elmas yontulmadan, insan da yanılmadan mükemmelleşemez./Mevlana

Ah ne gam hikâyemiz
Çekmişiz içimize istralya karanlık
Dizilir mumlar teker teker yaktık
Perdeyi kızdırır meşale

duvara...

derdimi anlatayım! dedim.. doluyum dedi almadı.
dayandım boşluğa ağladım iç çeke çeke…

ateşe attım bendimi yaşsın dedi yakmadı.

Gözlerin
Yağmur yeşili
Derin kuytulardan ayyuka dalan
En parlak yıldız
İbrişim kanatlı ırmağın perisi

Bir gönülde biterse karaçalı dikenli ot
Kıyım kıyım kıyılır içim


Her gün başka diyar başka yar
Simsiyah duvar çetelesiz inkisar

Ey kalbim sarımsı zeytuni başlıklı iskete kuşum yaralısın ama
Ladin ormanlarında kızılağaç ve huş ağacının ince dallarında
Ötüşürsün dokunaklı cıvıl cıvıl “ tirrilillit… zirrirrilit” …

Kafeslere hiç yakışmıyorsun

Güle yel değdi*
Vuruldu kör kurşunla
İflah olmaz artık bu gece
Varmaz sabaha

Çatlıyor sabır taşı

vara yoğa sitemkar hep ben ben biz haklıydık
en iyi tanıdığım arkadaşım dostum en kabadayı yalnızlık


eritemedik şu yüce dağların karını, yaz günü gönlümüzde üşür
su akar uyutmazdı uyumazdık telli turnaların yakarısı da içli

Öyle acılı öyle yanardöner öyle feylesof
Çiziyorum parmaklarımla suretleri
Asıyorum yarlara çivisiz
Görüyor musunuz beni
Herkes bidayet herkes nihayet

Kayıtlara geçmiş “kimsesiz bir kadın”
“adli kovuşturmayla ilgisi olmayan bir erkek”
FA kokusu sarmış etrafı

Gardiyan
Gardiyannn
Merhamet eyle
Kalbim dayanamaz böyle acıya
Bilenmişti yine bıçak
Merhamet eyle ayrılığa