Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Karanlıktan ışığa akar geceler
Tutuşan gönülleri yakar geceler

Yıldızların altında canlanır mâzi
Hayalin pencereden bakar geceler

İnce yapraklarıyla süsler bahçeyi, bağı
Kalbimizin dostudur, şifadır zeytinyağı

Hayatın iksiridir, kutsal zeytin ağacı
Devadır tüm dertlere, sofraların baş tacı

Dört kişinin omzunda başlar uzun yolculuk
Sararır gül benizler,kesiliverir soluk! ..

Delice sevdalara atınca yüreğimi
Yetim sular içinde yüzer durur hayalin
Harabeler üstünde, bir gonca gül peşinde
Aşk vahası ararken çölde kurur hayalin
Akşam hüzünlerinde kaybolur gülüşlerin
Kalp köşkünün içinde hep oturur hayalin

Fethin sembolü suskun, yanar kutlu dilekler
Susturulmuş mabede matem tutar melekler

Ezanlar okununca utancından büzülür
Alem boynunu büker, gözyaşları süzülür

Her öksüz çocuğun gözyaşında âhım var benim! ...
Suskunluklar öfke ve nefreti çağıran davetiyedir
Ateş denizlerinde karaya vurmuş insanlık…
Beyaz adamın homurtularında çarmıha gerilmişiz
Ölüm kurtuluş olmuş, olmakla olmamanın kavşağında
Terazinin bir kefesi yere, bir kefesi göğe değmiş

(Henüz 10 Günlükken Öldürülen Lübnanlı Bir Yavrunun Gözüyle Dünya…)

Ey kanlı dünya, ben küçücük Vaad bebek…
Lübnan cehenneminde cennet kokan bir gülüm ben
Kimsesiz bir çocuk, Allah’ın Vaad’i…
Beyrut’un varoşlarında henüz on günlükken

Sözü bir hamur bilip elinde yoğurmuştu
Şiire hizmet için vakfetmişti kendini
Dakikalar gün olup yılları doğurmuştu
Damla damla çoğalıp çiğnemişti bendini

Esentepe ufkundan doğan bir güneşti O

Minareler semaya açılmış hançer gibi
Hapsettim yüreğime sevgini bir er gibi

Tutuşan gönüllere bahçesinden gül verdi
Bağrında yaşayanlar bu şehre gönül verdi

Bu şehirde açtım gözlerimi, bu şehir açtı gözlerimi
Kırkikindi yağmurlarıyla yıkadık tenimizi
Arındık seninle, mavinin kuytusunda
Sevgimizi tenhalarda büyüttük
Saçlarımızı deniz suyuyla yıkayıp rüzgârla tarardık
Ayışığında umut dererdik yarınlarımız için