Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Mizanı berk tutar, hakikat söyler
Vicdandan gönüle akar adalet…
Eşittir gariple ağalar, beyler…
Hak penceresinden bakar adalet…

Hukuksuzluk kıştır; boran, tipidir

HIÇKIRIK

Hasret kurşundan ağır, yürek fanusu kırık
Düğümlenir boğazda hüzne banmış hıçkırık

GÜLÜŞLER

Bırak gözyaşını,aksın,durulsun
Can evime aşkın tahtı kurulsun
Varsın bu kalp senin için yorulsun
Gönül kapısını çal benim için

Yarama bastığım kezzap,tuzumsun

Ruhunun kilidini kır ki pasını döksün
Hissiyat kanatlansın,beklenen şafak söksün.

Sis çöktü, bulut indi dağların başlarına
Engel olmak ne mümkün yürek gözyaşlarına

Nazar eylerken değdi, bulutlara bakışın
Görülmeye değerdi yüreklere akışın

sırlı bakışlarına gömüldü hatıralar
gölgem eridi aydınlığında
sen ki annemdin, içimde yaşattığım
cenneti taşırdın ayaklarının altında
dünü resmederdin alnındaki derin çizgilerde
ayağıma değen taşlar,

ÖKSÜZ MİNARELER

Türk dünyası perişan, minareler öksüzdür
Bizi bu hâle koyan birkaç asi, köksüzdür

KALEM

Amele zorlamadı kaderi yazan kalem
Bir nefese tutunan sırlı yoldur bu âlem

I.

Sular geçmişin gölgesinde emzirir vapurları
İskeleler sırlarını bölüşür kayıklarla
Güvercinler öper Süleymaniye’de yankılanan ezanı
Ay doğar İstanbul’un üstüne aydan arı

Şâirler çeşmesinin kurudu olukları
Söz pınarı akmıyor,kesildi solukları