Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Sevdalar kuşattı ömrümün baharını
Vurgunlar bana mısın demedi
Hasret iliklerime işledi
Sevdim insanları yediden yetmişe
Irka,renge gönül vermedim
Muhabbetten gayri bir şey dermedim.

Toprağın bağrında yatar yiğitler
Her öğün aşımda tuzum vatandır
Ay yıldızlı bayrak tutar yiğitler
Ağılda körpecik kuzum vatandır

Bayrak kandan almış o al rengini

Sen duygularımla oyun oynadın
Yüreğimin sesini hiç duymadın
Benliğime yazılı kaldı adın
Ne bileyim işte, sana küstüm yâr
Sevenin hâlinden sevenler anlar

Ruhunun kilidini kır ki pasını döksün
Hissiyat kanatlansın,beklenen şafak söksün.

Sis çöktü, bulut indi dağların başlarına
Engel olmak ne mümkün yürek gözyaşlarına

Nazar eylerken değdi, bulutlara bakışın
Görülmeye değerdi yüreklere akışın

KALEM

Amele zorlamadı kaderi yazan kalem
Bir nefese tutunan sırlı yoldur bu âlem

ÖKSÜZ MİNARELER

Türk dünyası perişan, minareler öksüzdür
Bizi bu hâle koyan birkaç asi, köksüzdür

sırlı bakışlarına gömüldü hatıralar
gölgem eridi aydınlığında
sen ki annemdin, içimde yaşattığım
cenneti taşırdın ayaklarının altında
dünü resmederdin alnındaki derin çizgilerde
ayağıma değen taşlar,

I.

Sular geçmişin gölgesinde emzirir vapurları
İskeleler sırlarını bölüşür kayıklarla
Güvercinler öper Süleymaniye’de yankılanan ezanı
Ay doğar İstanbul’un üstüne aydan arı

Şâirler çeşmesinin kurudu olukları
Söz pınarı akmıyor,kesildi solukları