Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Sevgi bahçeleri barut kokuyor
Nefretin saçını yolalım çocuk
Her gelen dostluğa çomak sokuyor
Dünyaya muhabbet salalım çocuk! ...

Câniler ülkeme kurarken pusu

Neden böyle hicrana bürünürsünüz dağlar?
Zamanın aksine genç görünürsünüz dağlar

Bu kızıl akşamların taşırsınız yasını
Sis çökmüş ufuklarda dövünürsünüz dağlar

GÖLGEMİN IZDIRABI

Yıkma gönül Kâbe’mi, gönül Hakk’ın mihrabı
Ağır geldi yollara gölgemin ızdırabı

KIYAMETE ZORLAMAK

Bâkî sandık bu dünyayı
Heder ettik günü,ayı
Koskoca ömrümüz zâyi

Her geçen gün bitiyoruz
İşte geldik gidiyoruz

Çile nöbetleriyle büyüttük sevdamızı
Göklere yolcu ettik ateşin nidamızı

Hasret katarlarıyla her dem umut taşıdık
Zemherilerde yandık, yaz ortası üşüdük

Uzak limanların yalnız çocuğu! ...
Sür gemini hayâl âlemlerine
Tâ ebedî cennete kadar…

Göçmen kuşlara benden selâm yolla
Git ardına bakmadan dipsiz okyanuslara! …

Bizdik dağı,taşı konuşturan at kişnemesiyle
Şehadet şerbetini içen bizdik Mehmed’im
Bizdik çağ açıp çağ kapayan imanın gür sesiyle
Allah Allah nidasıyla Hakk’a koşan bizdik Mehmed’im

Bizdik şimşek gibi çakan gaza bayraklarında

Gönül bağlamışız sana
Saf saf dizildik yoluna
Bırakma bizi Mevlâna
Ne olursan ol yine gel

Davet kapısını açtın

Bir sonbahar hüznüyle bozulur bütün bağlar
Kâinat sarsılırken secdeye varır dağlar

Ölümsüzlük iksiri ölümün yapısında
Hayatın tilmizleri bekleşir kapısında

Güneş gurup ediyor Ordu sahillerinde
Bir meltem esiyor ılgıt ılgıt,mağrur
Geride kalan mahzun,ıssız,köhne bir sahil
Ve kıyıda nefret kokan dehşet dolu dalgalar
Ordu sahilleri ıpıslak,gözyaşı dolu
Bir şeyler eksik şimdi yeri dolmayan…