Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Bir sonbahar hüznüyle bozulur bütün bağlar
Kâinat sarsılırken secdeye varır dağlar

Ölümsüzlük iksiri ölümün yapısında
Hayatın tilmizleri bekleşir kapısında

Müslüman-Türk kimliğimiz uçuverdi özümüzden
Geçmişe bir sünger çekip çabuk döndük sözümüzden

Kurudu pınar başları,sâki hıçkırıp ağlıyor
Gözlerden akan kanlı yaş,yüreğimizi dağlıyor

Dünya sana selâm durdu
Millî gururumuz Yunus
Bilmeyen, bilene sordu
Kimdir acaba bu Yunus?

Dilden düşmez nefesleri

Sevdalar kuşattı ömrümün baharını
Vurgunlar bana mısın demedi
Hasret iliklerime işledi
Sevdim insanları yediden yetmişe
Irka,renge gönül vermedim
Muhabbetten gayri bir şey dermedim.

Toprağın bağrında yatar yiğitler
Her öğün aşımda tuzum vatandır
Ay yıldızlı bayrak tutar yiğitler
Ağılda körpecik kuzum vatandır

Bayrak kandan almış o al rengini

Sen duygularımla oyun oynadın
Yüreğimin sesini hiç duymadın
Benliğime yazılı kaldı adın
Ne bileyim işte, sana küstüm yâr
Sevenin hâlinden sevenler anlar

Kaç kere kalkıştım seni unutmaya
Bir türlü sevgilim unutamadım
Çalıştım hayalinle gönlüm avutmaya
Şu bahtsız gönlümü avutamadım

Şâir Dursun Elmas’a…

Kahır katmerleşir siner toprağa
Hazan gelir ateş düşer yaprağa
Lânet olsun asık suratlı çağa

Kara gözünde buldum yitik sevdamı
Çevirme kâbuslara tatlı rüyamı
Ne olur çok görmesen pembe hülyamı

Sevgi dolu,yürekten bakışın yeter
Güneş doğar kalbime,acılar biter

Alev teni yakarken susar saba yelleri
Gönül bahçelerinin solar iri gülleri
Kesilir o esnada yürekçiğin telleri
Toprak günahkâr teni nasıl da yer ya Rabbi! ...

Settarsın sen, setr eyle, rüsva etme âleme